Johannes 20:1-10 – Preekinspiratie

₁Vroeg op de eerste dag van de week, toen het nog donker was, kwam Maria van Magdala bij het graf. Ze zag dat de steen voor het graf was weggehaald. ₂Ze liep snel weg, naar Simon Petrus en de andere leerling, van wie Jezus veel hield, en zei: ‘Ze hebben de Heer uit het graf weggehaald en we weten niet waar ze Hem nu neergelegd hebben.’ ₃Petrus en de andere leerling gingen op weg naar het graf. ₄Ze liepen beiden snel, maar de andere leerling rende vooruit, sneller dan Petrus, en kwam als eerste bij het graf. ₅Hij boog zich voorover en zag de linnen doeken liggen, maar hij ging niet naar binnen. ₆Even later kwam Simon Petrus en hij ging het graf wel in. Ook hij zag de linnen doeken, ₇en hij zag dat de doek die Jezus’ gezicht bedekt had niet bij de andere doeken lag, maar apart opgerold op een andere plek. ₈Toen ging ook de andere leerling, die het eerst bij het graf gekomen was, het graf in. Hij zag het en geloofde. ₉Want ze hadden uit de Schrift nog niet begrepen dat Hij uit de dood moest opstaan. ₁₀De leerlingen gingen terug naar huis.

₁In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. ₂Het was in het begin bij God. ₃Alles is erdoor ontstaan, zonder het Woord is niets ontstaan van wat bestaat. ₄In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen. ₅Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.

₁₀Jezus zei tegen haar: ‘Als u wist wat God wil geven, en wie het is die u om water vraagt, zou u Hém erom vragen en dan zou Hij u levend water geven.’ ₁₁‘Maar heer,’ zei de vrouw, ‘U hebt geen emmer, en de put is diep – waar wilt U dan levend water vandaan halen? ₁₂U kunt toch niet meer dan Jakob, onze voorvader? Hij heeft ons die put gegeven en er zelf nog uit gedronken, en ook zijn zonen en zijn vee.’ ₁₃Jezus antwoordde: ‘Iedereen die dit water drinkt zal weer dorst krijgen, ₁₄maar wie het water drinkt dat Ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat Ik geef, zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft.’ ₁₅‘Geef mij dat water, heer,’ zei de vrouw, ‘dan zal ik geen dorst meer hebben en hoef ik ook niet meer hierheen te komen om water te putten.’

₂₀‘U bent bezeten!’ riepen de mensen. ‘Wie wil U dan doden?’

₆Toen Hij bij Simon Petrus kwam, zei deze: ‘U wilt toch niet mijn voeten wassen, Heer?’ ₇Jezus antwoordde: ‘Wat Ik doe, begrijp je nu nog niet, maar later zul je het wel begrijpen.’ ₈‘O nee,’ zei Petrus, ‘míjn voeten zult U niet wassen, nooit!’ Jezus zei: ‘Als Ik ze niet mag wassen, kun je niet bij Mij horen.’ ₉‘Dan niet alleen mijn voeten, Heer,’ antwoordde Simon Petrus, ‘maar ook mijn handen en mijn hoofd!’

₁₇Daarop zeiden een paar leerlingen tegen elkaar: ‘Wat betekent wat Hij nu zegt: “Nog een korte tijd en jullie zien Mij niet meer, maar kort daarna zien jullie Me terug”? En: “Ik ga naar de Vader”? ₁₈Wat betekent “nog een korte tijd”? Wat bedoelt Hij toch?’

₉Want ze hadden uit de Schrift nog niet begrepen dat Hij uit de dood moest opstaan.

₇Jezus antwoordde: ‘Wat Ik doe, begrijp je nu nog niet, maar later zul je het wel begrijpen.’

₂₂Na zijn opstanding uit de dood herinnerden zijn leerlingen zich dat Hij dit gezegd had, en zij geloofden de Schrift en alles wat Jezus gezegd had.