Inleiding Ezra (NBV)

Het bijbelboek Ezra doet verslag van gebeurtenissen uit de eeuw na de Babylonische ballingschap.

Het boek Ezra ontleent zijn naam aan de priester en wetgeleerde Ezra, die de hoofdrol speelt in Ezra 7-10 en in Nehemia 8.
Ezra reist in opdracht van de Perzische koning Artaxerxes in 458 voor Christus met enkele duizenden Judeeërs uit Babylonië naar Jeruzalem.

Oorspronkelijk vormden Ezra en Nehemia samen één boek. In de christelijke traditie worden ze sinds de kerkvader Origenes (derde eeuw na Christus) beschouwd als twee afzonderlijke boeken. Mogelijk behoorden de boeken samen met 1 en 2 Kronieken tot één groot geschiedwerk van één en dezelfde schrijver.

De schrijver van het bijbelboek Ezra beschrijft de terugkeer van de ballingen uit Babylonië als een tweede exodus.
Na hun terugkeer komen de ballingen in conflict met andere bevolkingsgroepen die in het land wonen. Deze groepen komen op voor hun positie in de Perzische provincie Trans-Eufraat, waar Juda deel van uitmaakt. De spanningen tussen de nieuwkomers en de mensen die steeds in het land zijn blijven wonen, worden uitgebreid beschreven.
Uiteindelijk gaat het om de teruggekeerde ballingen: zij worden voorgesteld als de wettige voortzetting van het volk van Israël. De dienstdoende priesters zijn van dezelfde familie als die in de tempel van Salomo. En de hervormingen van Ezra en Nehemia worden voorgesteld als de juiste toepassingen van de wet van Mozes.

Belangrijke thema’s zijn:

Het boek Ezra bevat verschillende soorten teksten. Er zijn verhalende gedeelten, brieven en koninklijke besluiten, lijsten met namen en geslachtsregisters, archiefstukken, memoires en gebeden.
Opvallend is dat sommige teksten niet in het Hebreeuws, maar in het Aramees zijn geschreven (Ezra 4:8-6:18; Ezra 7:12-26). Het Aramees was de officiële bestuurstaal in het Perzische rijk.

In veel bijbeluitgaven staan Ezra en Nehemia na 2 Kronieken. Ze worden dan vanwege hun inhoud tot de historische boeken gerekend.
In de Hebreeuwse Bijbel, de Tanach hoort Ezra met Nehemia tot de Geschriften (Ketoeviem), en het is dan het voorlaatste boek.

Het boek Ezra beschrijft gebeurtenissen die te plaatsen zijn in de zesde en vijfde eeuw voor Christus.
Opvallend is dat de beginverzen van Ezra 1:1-2 en de laatste verzen van 2 Kronieken 36:22-23 nagenoeg gelijkluidend zijn. Daarom en om de overeenkomst in inhoud en stijl wordt wel verondersteld dat de boeken Ezra en Nehemia geschreven zijn door dezelfde auteur als 1 en 2 Kronieken, of door een geestverwant.
Net als 1 en 2 Kronieken wordt het boek Ezra doorgaans in de vierde eeuw voor Christus gedateerd.

Onder leiding van Ezra keren de ballingen terug uit Babylonië. Ze proberen Jeruzalem weer op te bouwen, zodat ze God weer kunnen dienen in zijn tempel.

In het boek Ezra zijn twee delen te onderscheiden:

Koning Cyrus is de Perzische koning Cyrus II de Grote. Het feit dat Cyrus ballingen terug liet keren naar hun eigen land, is niet alleen bekend uit de Bijbel. Ook buitenbijbelse bronnen beschrijven hoe Cyrus de volken behandelde die door de Babyloniërs weggevoerd waren. Hij stimuleerde hen om terug te keren naar hun land van herkomst en daar hun tempels te herbouwen. Zo wilde hij de gunst van die volken en hun goden verwerven (zie ook Ezra 6:10).