Prentenbijbels voor Haïti

Door Gerald van Dijk

Sinds kort ben ik weer terug bij het NGB. Al eerder mocht ik aan boord komen als Hoofd Fondsenwerving op interim basis en nu ben ik weer terug.

Ik weet nog goed, toen ik voor de eerste keer gevraagd werd om bij het NBG te komen. Ik dacht bij mezelf: ‘de Bijbel zal ondertussen toch wel in elke taal vertaald zijn’. Ik zat er behoorlijk naast… Er zijn nog rond de 3.900 talen waarin de Bijbel niet volledig vertaald is. Werk aan de winkel dus. Gelukkig is deze misslag me niet aangerekend en mocht ik dus zelfs weer terugkomen. Wat ik met veel plezier doe!

Want de Bijbel is voor mij zeer waardevol en ik gun het iedereen om de Bijbel in je eigen taal te kunnen lezen. Door de jaren heen heb ik mogen ontdekken dat er veel gelaagdheid ligt in de Bijbel. Door te lezen en opnieuw te lezen, gaan je ogen soms ineens open. En daarna denk je ‘hoe heb ik dat niet kunnen zien voorheen’.

Dat heeft ook met persoonlijke ontwikkeling te maken. En dat begint al in de kindertijd. De manier waarop er thuis, op school en in de kerk over de Bijbel werd gesproken bepaalt mede de plek die het krijgt in je volwassen leven. Bij mij is dat zo gegaan en ik zie dat om me heen ook terug.

Ik weet nog dat mijn vader na de maaltijd altijd de kinderBijbel pakte van Evert Kuijt, met van die mooie tekeningen erbij. Het was een vast ritueel dat elke dag weer terugkwam. En zo leerde ik de verhalen van Adam en Eva, Mozes, Noach, Jozef, Ruth, David, Gideon en Paulus. Verhalen die ik toen nog niet volledig begreep, maar waar wel de basis werd gelegd voor mijn persoonlijke geloof. Want jong geleerd is oud gedaan, zo gaat het met veel zaken.

Daarom brengen we de Bijbel dichtbij voor kinderen in Haïti. Een eiland dat het zwaar te verduren heeft gehad in de afgelopen jaren. Aardbevingen en stormen hebben ervoor gezorgd dat het leven in Haïti zwaar is voor de meeste mensen. Er is grote armoede, politieke onrust en grote instabiliteit.

Je vraagt jezelf misschien af wat ze daar dan moeten met een kinderbijbel? Een terechte vraag wat mij betreft. Er is behoefte aan voedsel, medicijnen, onderdak en inkomsten. Gelukkig zijn vele hulporganisaties actief in Haïti die zich inzetten voor deze zaken!

Maar daarnaast is het voor de kinderen belangrijk dat er perspectief is. Een hoopvolle toekomst houdt hen op de been. Midden in het verwoeste land zien we vaders en moeders met hun kinderen op schoot verhalen lezen uit de Bijbel. Een geweldige Prentenbijbel van Marijke ten Cate die is vertaald in het Creools en Frans, speciaal voor Haïti.

Als je je ogen dicht doet, kan je het bijna voor je zien. Een vader die zijn dochter voorleest van Jozef, die in de put zat maar later onderkoning werd. Of een moeder die het verhaal van Gideon voorleest over hoe hij met een handjevol strijders het machtige leger van de Filistijnen versloeg. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Verhalen van hoop. Verhalen die kinderen moeten horen om te blijven geloven in een God die van ze houdt. Midden in de ellende van vandaag.

Als ik dan naar mijn eigen kinderen kijk, dan zijn er grote verschillen met de omstandigheden in Haïti. En ben ik dankbaar voor de zorg en welvaart die ik mijn kinderen kan geven. Maar ik zie ook de overeenkomsten! Want wat vinden mijn kinderen het heerlijk als ik ze voorlees. ‘Ah, nog een klein stukje pap’ hoor ik elke keer weer als het tijd is om te gaan slapen. En waarom ook niet denk ik dan. Voor je het weet zijn ze groot, vliegen ze uit en heb ik geen invloed meer op of ze de Bijbel zullen lezen. Dus nu het nog kan, nemen we het ervan. En dat, dat gun ik elk kind. Quality time met je vader of moeder én mooie verhalen leren uit de Bijbel. Kan het nog mooier? Ja dat kan, als ieder kind een eigen kinderbijbel heeft. Daar zet ik me persoonlijk voor in. Doe je mee?

Gerald van Dijk
Hoofd Fondsenwerving bij het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap