Handelingen 2:1-13 – Preekinspiratie

Taal. Het is voor mij echt één van de allermooiste dingen die er is. Woorden, zinnen die ons helpen om met elkaar verbinding te krijgen. Misschien spreek je meer dan één taal, waarschijnlijk zelfs een tweede of een derde. Soms moet het vanwege je werk of omdat je niet in je thuisland woont. Maar toch: je moedertaal, de taal van je hart, die blijft heel erg waardevol. Er is bijna niks dat je zo kan aanspreken dan die eigen taal.

We gaan naar het Pinksterverhaal. Daar op die dag in Jeruzalem waren mensen uit alle windstreken. Ze spraken verschillende talen. Waarschijnlijk kon iedereen zich goed redden in het Grieks. De taal van die tijd en ook de taal van het Nieuwe Testament. En toch is dat niet de taal geworden van de kerk. Nee, als de leerlingen gaan spreken, dan hoort iedereen die boodschap in de taal van hun eigen hart.

Wat ontzettend bijzonder die boodschap van God. Zo direct. Het laat iets zien van de wereldkerk die zal ontstaan. Een kerk met mensen uit alle talen en uit alle culturen. En het laat ook iets zien dat er geen eerste en tweede rangschristenen zijn. Geen mensen die die woorden wel in hun eigen taal horen en mensen die het maar met een tweede of derde taal moeten doen. Dat is ook de reden dat de Bijbel nog steeds op allerlei plekken over de hele wereld vertaald wordt.

En steeds als dat gebeurt zie je weer iets van dat wonder van Pinksteren. En het laat ook iets zien dat Gods verhaal niet abstract en theoretisch is, maar dat het heel persoonlijk is. Dat het je hart wil raken en juist in de taal van je hart tot je komt.

Ik heb dat gezien toen ik in Malawi werkte als bijbelvertaler.  Dat was het ontzettend bijzonder en bijna niet te beschrijven wat er gebeurde als mensen voor het eerst die Bijbel in hun eigen taal hoorden of lazen. Je hoorde gelach, gehuil, zingen, dansen, alle emoties door elkaar. Zo bijzonder vonden het mensen het dat die woorden van God nu ook in hun taal beschikbaar waren. Het opende als het ware een hele nieuwe deur van spreken en communiceren met God. En vaak zeiden ze: “Nu Hij tot mij in mijn taal spreekt, voel ik me vrij om ook met Hem te praten.”

En dat is natuurlijk niet alleen iets van ver weg, van daar in Malawi of in een ander ver land, maar ook hier. Waarschijnlijk heb jij de mooie positie dat je die woorden van God mag delen met anderen. De doelgroep die voor je zit, die leeft in een specifieke context. Die spreekt een bepaalde taal en jij mag de brug slaan tussen dat eeuwen oude verhaal en die taal van hen. En dat mag je samen doen met de Geest. Dan dan wordt het echt opnieuw pinksteren! Dan zul je zien dat die woorden opnieuw het hart raken!