Sem

Sem – een eerbaar en gezegend mens

Sem is de Nederlandse vorm van de Hebreeuwse naam Sjem.

De naam Sem betekent: naam, of: aanzien.

Sem is in de Bijbel de oudste zoon van Noach. Samen met zijn ouders en zijn broers Cham en Jafet overleeft hij de zondvloed in de ark. Die vloed vindt plaats omdat God spijt heeft dat Hij de mensen en dieren gemaakt heeft, omdat ze alleen maar slechte dingen doen. God wil daarom alle mensen van de aarde wegvagen, behalve Noach en zijn gezin, omdat die goed leven. Na de vloed zegent God Sem en zijn broers en Hij geeft hun de opdracht om kinderen te krijgen, zodat er overal op aarde weer mensen komen. Zo wordt Sem de voorvader van een heleboel nakomelingen. Ook Abraham stamt van hem af.

In de tijd na de vloed legt Noach een wijngaard aan. Op een dag wordt hij dronken van zijn eigen wijn en gaat hij naakt in zijn tent liggen. Cham ziet dat en gaat weer naar buiten om het aan zijn broers te vertellen. Daarop gaan Sem en Jafet de tent in en leggen, met afgewend gezicht, een mantel over hun vader heen om zijn naakte lichaam te bedekken. Als Noach wakker wordt, is hij boos op Chams reactie op de gebeurtenis. Maar het eerbare handelen van Sem en Jafet stelt hij zeer op prijs en hij zegent deze zoons.

Hoe Sem met zijn ouders en broers de zondvloed overleeft, kun je lezen in Genesis 6-9.

In Genesis 10 wordt beschreven dat Sem de voorvader is van verschillende volken in het Oude Nabije Oosten.

Het Nieuwe Testament noemt Sem in Lucas 3:36 als een van de voorouders van Jezus.