Samaritaanse Pentateuch

De Samaritanen, een aan het jodendom verwante groep, gebruikten de Samaritaanse Pentateuch. Dat is een eigen Hebreeuwse versie van de boeken van de Tora. 

Tussen de Masoretische tekst van de Pentateuch en de Samaritaanse versie bestaan een aantal verschillen. Meestal bevat de Samaritaanse Pentateuch dan een secundaire lezing. Dat betekent dat de Masoretische tekst op die plaats de oudste en meest oorspronkelijke tekst heeft, en de Samaritaanse Pentateuch een latere, afwijkende tekst.
De tekst van de Samaritaanse Pentateuch wordt tegenwoordig gedateerd in de eerste eeuw voor Christus.

Een belangrijke verklaring voor veel afwijkingen in de tekst is dat de Samaritaanse Pentateuch vaak harmoniseert. Dat wil zeggen: teksten binnen de Pentateuch worden op elkaar afgestemd. Zo werden Exodus 20:8 en Deuteronomium 5:12, twee verschillende teksten over de sabbatsviering, qua formulering op elkaar afgestemd.