De bekering van Paulus

De schrijver van het boek Handelingen gaat uitgebreid in op de bekering van Paulus tot het christelijk geloof. Maar liefst drie keer vertelt hij over deze gebeurtenis uit het leven van Paulus. Een aantal bijbelwetenschappers twijfelt aan de historische betrouwbaarheid van deze verhalen. Paulus zelf schrijft in zijn brieven weinig over zijn bekering.

Paulus schrijft in zijn brieven slechts drie keer kort over zijn bekering, namelijk in 1 Korintiërs 9:1, 1 Korintiërs 15:8 en Galaten 1:15-16. Uit deze teksten kunnen we opmaken dat Paulus eens, in een visioen of een droom, Jezus Christus heeft ‘gezien’.
Paulus beschouwt deze gebeurtenis niet als een bekering tot een andere godsdienst, maar als een ‘roeping’. Hij blijft als Jood de God van Israël trouw. Alleen krijgt hij nu de opdracht om het evangelie over Jezus Christus, de Zoon van God, te verkondigen, en wel in het bijzonder aan de heidenen.

Ook de schrijver van Handelingen ziet Paulus’ bekering vooral als een ‘roeping’, een roeping tot apostel. In Handelingen 9:1-19 vertelt hij hoe Paulus eens naar Damascus reisde om daar de christenen gevangen te nemen. Vlak bij Damascus krijgt Paulus een visioen waarin Jezus hem toespreekt. In Damascus ontmoet hij vervolgens een zekere Ananias, ontvangt hij de heilige Geest en wordt hij gedoopt.

In Handelingen 22:1-21 verdedigt Paulus zich tegenover een groep Joden. In dit verband spreekt hij over het visioen dat hij kreeg bij Damascus. Hij vertelt hoe Ananias hem daarna opriep het evangelie te verkondigen aan alle mensen. Verder vertelt hij dat hij later in Jeruzalem nog een visioen kreeg. In dat visioen droeg Jezus van Nazaret hem op om overal aan de heidenen het evangelie te verkondigen.

In Handelingen 26:1-23 verdedigt Paulus zich tegenover koning Agrippa II. Weer spreekt hij over het visioen bij Damascus. Hij zegt dit keer niets over Ananias, maar vertelt uitgebreid over de opdracht die hij daar van Jezus kreeg om aan de heidenen het evangelie te verkondigen.