Bijbelvisie

Er wordt op verschillende manieren tegen de Bijbel aangekeken. Voor sommigen is de Bijbel het unieke woord van God, voor anderen is het een inspiratiebron en nog weer andere mensen zien het vooral als culturele klassieker.

De Bijbel is voor veel joden en christenen het woord van God. Daarmee bedoelen ze meestal niet dat God zelf de teksten geschreven heeft of letterlijk heeft gedicteerd. Er wordt mee bedoeld dat God zelf spreekt door de woorden van de bijbelschrijvers heen. Wat zij schrijven is wat God aan de mensen wil vertellen. De Bijbel is op die manier de openbaring van God aan de mensen.
Voor joden bestaat het woord van God uit de Hebreeuwse Bijbel. Christenen noemen de Hebreeuwse Bijbel: het Oude Testament. Zij beschouwen zowel het Oude Testament als het Nieuwe Testament als Gods woord. Maar niet alle christelijke stromingen hebben precies dezelfde Bijbel: de rooms-katholieke kerk heeft een Bijbel met meer tekst dan de meeste protestantse kerken. Voor de rooms-katholieke kerk horen namelijk ook de deuterocanonieke boeken bij de Bijbel.

Al eeuwenlang is de Bijbel een inspiratiebron voor veel lezers. Zij vinden in de Bijbel inspiratie voor hun geloof in God, voor hun visie op leven en dood, voor de vraag ‘hoe moet ik leven?’ en voor andere vragen.
Veel normen en waarden in de maatschappij zijn terug te voeren op de Bijbel. En de Bijbel is niet weg te denken uit de westerse kunst en cultuur. Op veel terreinen, in de schilderkunst, de muziek en de literatuur, heeft de Bijbel een stempel gedrukt.

De Bijbel wordt al eeuwenlang door heel veel mensen gelezen. Hij heeft een plaats als klassieker binnen de wereldliteratuur, net als bijvoorbeeld de Ilias en de Odyssee van Homerus en de toneelstukken van Shakespeare.
De boeken die in de Bijbel verzameld zijn, komen uit het oude Israël, het antieke jodendom en het vroege christendom. Ze hebben de eeuwen overleefd en werpen vaak een verrassend licht op een wereld van lang geleden.