Wat betekent het woord Bijbel?
Het woord Bijbel is afgeleid van het Griekse woord biblia, dat 'boeken' betekent. De Bijbel bestaat natuurlijk ook uit allerlei verschillende boeken.
Tegelijk kreeg de term biblia in het Latijn al snel de betekenis van ‘het heilige boek’. Het werd een naam voor de Bijbel. Van die naam, biblia, komt ons woord Bijbel.
Een boek met twee delen
De boeken van de Bijbel zijn geschreven door verschillende schrijvers, verdeeld over een tijd van misschien wel 1000 jaar. Deze boeken worden meestal in twee delen verdeeld:
- Het Oude Testament
. Dit is de joodse Bijbel. Het bevat de teksten van het volk van Israël. Je vindt er de verhalen over de schepping en de zondvloed, en ook de verhalen over Abraham , Mozes en Elia . Het Oude Testament staat vol verhalen, wetten en profetieën. Al deze teksten zijn geschreven ver voor het begin van onze jaartelling. - Het Nieuwe Testament
. Hier vind je de evangeliën , die alle vier op een eigen manier vertellen over het optreden van Jezus, zijn dood en zijn opstanding. Ook vind je in dit deel een beschrijving van de oudste christelijke gemeenten en brieven van kerkleiders. De boeken van het Nieuwe Testament zijn geschreven binnen honderd jaar na de dood van Jezus.
Hoeveel boeken?
De Bijbel is een dik boek, maar er is een verschil van mening over de vraag hoe dik. Het Oude Testament bestaat volgens protestanten uit 39 boeken, maar volgens katholieken uit 46 boeken. De boeken die niet in de joodse of protestantse Bijbel staan, maar wel in de katholieke, worden de deuterocanonieke boeken
Bronteksten
Moderne bijbelvertalingen zijn gebaseerd op de bronteksten