De opening van de brieven van Paulus

Paulus opent al zijn brieven op een vergelijkbare manier. Hij begint met zijn eigen naam, de geadresseerde(n) en de reden voor de brief. Hiermee hield Paulus zich aan bestaande briefconventies uit zijn tijd.

Paulus begint de eerste zin van al zijn brieven met het noemen van zijn eigen naam als afzender, en soms ook van medeauteurs zoals Timoteüs.
Daarnaast noemt hij degene aan wie hij zijn brief schrijft. De ontvangers kunnen individuele personen zijn (bijvoorbeeld Filemon), of een of meerdere (huis)gemeentes (bijvoorbeeld ‘allen in Rome’). In de tweede zin wenst Paulus de lezers van zijn brief altijd een zegen toe:

Meestal beginnen Paulus’ brieven naast de standaardopening met een positieve opmerking over de lezers van zijn brief. Zo wil hij zijn lezers gunstig stemmen. Bijvoorbeeld in Romeinen 1:8-12, waar Paulus zo begint:

Dit wordt ook wel captatio benevolentiae genoemd en is ook bekend uit brieven van zijn tijdgenoten. Zij danken hun goden vaak voor hun lezers.
In twee brieven laat Paulus deze captatio achterwege: in 1 Korintiërs en in Galaten. In beide brieven heeft dat waarschijnlijk te maken met een gespannen verhouding tussen Paulus en de betreffende gemeente. Paulus wil in deze brieven meteen tot de kern van de zaak komen.