Hetty Lalleman
Dr. Hetty Lalleman is theoloog, schrijver en buurtpastor in een dorp in Surrey, Engeland.
Onlangs werd ik opnieuw bepaald bij de Bijbelse belijdenis dat God Koning is. De oorlog tussen Israël en Hamas was net begonnen. Alle vreselijke berichten kwamen uur na uur binnen op mijn smartphone. Ze maakten me onrustig en ik werd bang: waar gaat dit heen?
Het is niet de eerste keer dit jaar dat we worden opgeschrikt door beelden van puin en verwoesting. Op dit moment zien we beelden uit Israël en Gaza, in februari waren het beelden van de verwoestende aardbevingen in Turkije en Syrië. En dan zijn er nog overstromingen in India, een aardbeving in Afghanistan... Ik heb het nog niet eens over de oorlog in Oekraïne, die nu al zo’n tijd duurt. Overweldigend, al dit nieuws.
Het is geen wereldschokkend nieuws als ik vertel dat wij zomaar een heleboel tomaten in onze achtertuin hebben. Nou ja, zomaar … Vorig jaar hebben we zelf twee kleine tomatenplantjes in de grond gezet. In de winter zagen we er niets meer van. Toch kwamen ze warempel weer op...
Het is een oud lied: ‘O zee van Gods liefde, zo peilloos en wijd ...’ We zongen het in de kerk waar ik opgroeide. Een oud lied van Johannes de Heer, dacht ik, maar toen ik het opzocht bleek het ‘Stichterslied’ te heten van het Leger des Heils, in 1893 geschreven door de oprichter, William Booth.
‘Uw woord is een lamp voor mijn voet, een licht op mijn pad’ (Psalm 119:105). Waarschijnlijk is dit het meest bekende vers uit Psalm 119. De vorm waarin de psalm gegoten is, is heel interessant. In elk gedeelte, bijvoorbeeld 1-8, en 9-16, begint elk vers met een letter van het Hebreeuwse alfabet.
Wat mij altijd weer opvalt in het Oude Testament is dat de profeten zo’n wereldwijde visie hadden. In de geloofsbeleving van veel mensen in onze tijd speelt vooral het individu een grote rol. Wat zegt deze tekst uit de Bijbel mij? Wat heb ik aan een kerkdienst?
Het valt me steeds weer op hoe radicaal en tegendraads Jezus’ woorden zijn. Schokkend waarschijnlijk voor een aantal van zijn hoorders, maar troostend voor anderen. Vooral de hoofdstukken 5–7 in het Evangelie volgens Matteüs staan boordevol indringende woorden, die me steeds weer verbazen.
In de Apostolische Geloofsbelijdenis belijden we over Jezus dat Hij is 'opgevaren ten hemel, zittende aan de rechterhand van God.' Het ‘opgevaren ten hemel’ hebben we net herdacht. Behalve een vrije dag en een lang weekend levert Hemelvaartsdag zelfs binnen de kerk vaak niet veel op. Vreemd eigenlijk, want in de Bijbel is het wel degelijk een belangrijk moment.
Nee, ik vergis me niet. Het feest van Driekoningen is allang geweest en ik weet ook wel dat nergens in de Bijbel staat dat het er drie waren …
