De mus in de Bijbel

De mus is een kleine vogel die ook in de tijd van de Bijbel veel voorkwam. Mussen werden gevangen, en dan te koop aangeboden op de markt. Voor een klein bedrag kon je een paar mussen kopen om op te eten.

Mussen houden zich graag op in de buurt van mensen. Het liefst maken ze hun nest in de holte van een muur. In Psalm 84:4 staat beschreven hoe een mus zijn nest bouwt in het altaar van de tempel. Net als die mus zou de psalmdichter graag dicht bij God willen zijn in het heiligdom.

Mussen kwamen in de tijd van de Bijbel veel voor. Volgens de wet van Mozes mochten deze vogels gewoon gegeten worden. Mussen waren waarschijnlijk goedkoop voedsel, omdat je ze makkelijk kon vangen.
Mussen leven in zwermen, en werden levend gevangen met een klapnet (Amos 3:5; Psalm 124:7). De vogelvangers brachten de dieren vervolgens naar de markt om ze als voedsel te verkopen.

In het Nieuwe Testament komen we het beeld tegen van mussen die verkocht worden op de markt. Daar vraagt Jezus aan zijn discipelen: ‘Wat kosten twee mussen? Zo goed als niets. Maar er valt er niet één dood neer als jullie Vader het niet wil.’ (Matteüs 10:29)
Als God zo goed zorgt voor een klein vogeltje dat niet veel kost, dan zal hij zeker goed zorgen voor mensen, die immers veel meer waard zijn dan een hele zwerm mussen.

In het deuterocanonieke boek Tobit speelt de mus een ongelukkige rol. De poep van mussen valt in de ogen van Tobit (Tobit 2:10). Daardoor krijgt hij witte vlekken in zijn ogen en ten slotte wordt hij blind.
Gelukkig ontmoet Tobits zoon Tobias de engel Rafaël. Die vertelt wat Tobias moet doen om ervoor te zorgen dat de witte vlekken verdwijnen en zijn vader weer kan zien.