Vier bronnen van de boeken van de Pentateuch

Vanaf de 19e eeuw menen veel bijbelwetenschappers dat de boeken van de Pentateuch ontstaan zijn uit het samenvoegen van diverse, schriftelijke bronnen. Wetenschappers probeerden deze bronnen bloot te leggen door de tekst van de Pentateuch gedetailleerd te bestuderen. De bekendste hypothese is, dat er binnen de boeken van de Pentateuch voornamelijk vier oudere bronnen verwerkt zijn:

Er is in de loop van de 20e eeuw veel kritiek gekomen op de hypothese van de vier bronnen van de Pentateuch. In de eerste plaats konden de onderzoekers het niet eens worden over de precieze identificatie van de verschillende bronnen in de teksten van de Pentateuch. Bovendien werden de oude bronnen veel hoger gewaardeerd dan de uiteindelijke Pentateuch zelf, en daar kwam kritiek op.
Onderzoekers in de 20e eeuw vonden dat de boeken in hun eindvorm – zoals wij ze nu kennen – het uitgangspunt van het onderzoek moeten zijn, en dat vinden bijbelwetenschappers nu nog steeds. Maar men gaat er ook nu nog wel vanuit dat de boeken van de Pentateuch materiaal bevatten uit diverse oudere bronnen.