Wat betekent tetrarch?

Tetrarch was de laagste titel voor een vazalkoning in het Romeinse rijk. Een tetrarch had het bestuur over een kleiner gebied dan een etnarch of een koning.

Letterlijk betekent het woord ‘viervorst’. Dat betekent dat elke tetrarch regeerde over het vierde deel van een groter gebied.
Toen koning Herodes de Grote stierf, werd zijn koninkrijk verdeeld onder drie van zijn zonen: Archelaüs, Herodes Antipas en Filippus. Archelaüs kreeg het grootste deel en werd etnarch van Judea. Herodes Antipas en Filippus kregen een kleiner deel en kregen allebei de titel tetrarch.
De titel tetrarch werd ook gebruikt voor bestuurders van een klein gebied zonder andere tetrarchen direct naast hem.

Uit het Nieuwe Testament kennen we de namen van de tetrarchen Herodes Antipas, Filippus en Lysanias (Lucas 3:1)