De rol van vrouwen in het Nieuwe Testament

In het Nieuwe Testament spelen verschillende vrouwen een belangrijke rol bij missionaire activiteiten. 

Eén van de vrouwen die het vaakst genoemd wordt is Prisca (of Priscilla). Zij komt, samen met haar man Aquila, voor in het boek Handelingen en in de brieven van Paulus.
Toen Paulus in Korinte verbleef, woonde hij anderhalf jaar bij hen. Daarna reisde hij samen met hen naar Efeze (Handelingen 18:1-3).
Dat Paulus een stevige band met dit paar heeft, blijkt ook uit de brieven. Zo brengt hij aan het eind van de eerste brief aan de Korintiërs ook hun groeten over (1 Korintiërs 16:19). En aan het eind van de Romeinenbrief worden zij ‘mijn medewerkers’ genoemd (Romeinen 16:3). Opvallend is dat Prisca hier als eerste wordt vermeld en niet Aquila.

Er zijn nog een paar vrouwen die een belangrijke rol in de gemeente spelen. Zo is er Febe, ‘zuster’ en ‘diaken’, die in dienst staat van de gemeente in Kenchreeën. En Junia, ‘volksgenoot’ van Paulus, die veel aanzien heeft als ‘apostel’.
Het feit dat vrouwen vanwege hun inzet bij naam worden genoemd, en dat vrouwen ook vermeld worden als hun naam niet bekend is, wijst erop dat vrouwen een vooraanstaande rol hadden in de vroegchristelijke verkondiging.