Job 3:20-26 – Preekinspiratie
Klik om deze passage te lezen in de NBV21
Waar gaat het om in dit gedeelte?
Bekijk de video
Rondom het boek Job is dit webinar gemaakt en via de link terug te zien, inclusief links naar achtergronden bij dit webinar:
Ter inspiratie: Waarom leven als het lijden is?
Als een nachtmerrie waaruit niet te ontsnappen valt. Als een wrang akkoord dat niet in harmonie op kan lossen. Als existentiële angst waaruit alleen maar een doodsverlangen spreekt. Zo is Jobs klacht te typeren. Na een hoofdstuk met een hemels perspectief en met acceptatie van Jobs kant (Job 2:10), volgt nu een rauwe vervloeking en klacht uit Jobs mond.
De vraag ‘waarom?’ typeert dit gedeelte. Job begint breed: 'waarom geeft God het licht aan ongelukkigen, het leven aan verbitterden?' Het Hebreeuwse woord voor 'ongelukkigen' (ʿāmēl) heeft de connotatie van uitgeput zijn. Job beseft dat zijn ervaring deel uitmaakt van een groter menselijk patroon van uitputting en wanhoop.
Rust, kalmte en vrede (3:26) is wat Job verlangt, en alleen het dodenrijk kan hem dat bieden. Het krachtige beeld van mensen die naar de dood graven zoals naar verborgen schatten, toont hoe intens het verlangen naar bevrijding kan zijn. Toch suggereert Job hier geen zelfmoord. Ook de dood blijft een gave van God die men moet afwachten.
In vers 23 schakelt Job van meervoud naar enkelvoud. Na te hebben gesproken over 'hen die lijden', richt hij zich op zijn eigen situatie: zijn weg naar de dood is versperd.
Job verwacht geen antwoord. Hij is niet bezig met zijn eigen schuld of onschuld, maar roept slechts uit ‘waarom?’ Dat is het kader waarin de gesprekken met zijn vrienden verstaan moeten worden: niet vanuit intellectuele nieuwsgierigheid naar het probleem van het lijden, maar vanuit de rauwe klacht uit de diepten van het menselijke bestaan. Dit gedeelte geeft stem aan de donkerste gevoelens van mensen in crisis. Tegelijk laat de tekst zien dat zelfs in de diepste wanhoop de relatie met God, hoe pijnlijk die ook is, niet volledig verbroken is. Job klaagt, maar klaagt nog steeds tegen God.
Uitgelicht
Job klaagt dat God hem de weg verspert (3:23), dat is de weg naar de dood. Dezelfde Hebreeuwse uitdrukking werd in 1:10 gebruikt voor Gods bescherming van Job. Ooit stond Gods beschermende omheining rondom Job en zijn familie en zijn bezit, tot de satan van God de vrije hand kreeg om Job te gronde te richten. Alleen Jobs leven bleef onder Gods bescherming staan. Hier roept Job uit hoe hij die bescherming ervaart: als een gevangenis, een blokkade op weg naar verlossing.
Meer weten?
Wil je op het gebied van exegese gelijk meer weten over deze passage?
Op deze pagina
Hier
En wanneer je een Plus-account hebt, vind je hier
Op deze pagina:
... vind je in video-vorm en tekst inspiratie voor de preek verbonden aan de kern van dit Bijbelgedeelte.
In het slot van zijn klacht stelt Job twee waaromvragen die duidelijk maken hoe wanhopig hij is. In tegenstelling tot zijn eerdere berusting, beklaagt Job zijn leven als uitzichtloos. Zijn enige uitweg, de dood, wordt door God versperd. Job uit zijn klacht naar de hemel, maar verwacht geen antwoord.
Je vindt op deze pagina ook links naar meer achtergrondinformatie bij deze passage. Dit alles helpt je om een goed onderbouwde en inspirerende preek te maken die ingaat op actuele vragen.