Het geloof vieren met jonge kinderen
Een coronaproof herfstwandeling wordt een Bijbelervaring
In de kerk worden de jongsten vaak een beetje vergeten. Vanaf de basisschool gaan de kinderen naar de kindernevendienst of een kinderclub, maar voor peuters wordt meestal niet veel georganiseerd. Best gek eigenlijk, want de basis voor de ontwikkeling van kinderen wordt gelegd tussen hun geboorte en het zesde levensjaar. Ook de basis voor geloofsontwikkeling wordt in die tijd gelegd. Daarom kun je het best zo vroeg mogelijk beginnen met het voorlezen van Bijbelverhalen.
Ook bij mij in de kerk was er voor de kinderen bij de oppas eigenlijk niks geregeld. Er werd voorgelezen, er was speelgoed en natuurlijk drinken en een koekje. Maar peuters en dreumesen al voorlezen uit de Bijbel? Dat werd niet structureel gedaan. Vorig jaar kreeg ik de kans om voor het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap Mijn Peuterbijbel te schrijven. Sindsdien is er bij mij in de kerk iets veranderd. De oppasdienst heeft wat kussens, muziekinstrumentjes én Mijn Peuterbijbel aangeschaft. Elke zondagmorgen krijgen de peuters nu ook een Bijbelverhaal te horen bij de oppas. Omdat deze kinderbijbel heel interactief is, is dit prima te doen. Je hoeft niks voor te bereiden. Gewoon Mijn Peuterbijbel erbij pakken, de tekst, opdrachten en vragen volgen en je hebt al een kleine viering voor peuters.
We pakken dit in de kerk vier keer per jaar ook wat groter aan. We organiseren dan een Verhaal-op-Schoot-dienst. Ouders komen met peuters én kleuters samen naar de kerk. We zetten een kring klaar met stoelen op het podium, zodat kinderen alvast wennen aan de ruimte van de kerk. We lezen een verhaal voor uit Mijn Peuterbijbel, we zingen liedjes en achteraf drinken de ouders samen koffie. Ondertussen spelen de peuters samen en staan er wat spelletjes en activiteiten klaar die passen bij het verhaal. We sluiten hierbij aan bij het thema en de liedjes van het plaatselijke kinderdagverblijf. Echt een aanrader! Het is altijd heel gezellig en er komen veel gezinnen op af.
En dat kan ook in deze coronaperiode. Een beetje anders natuurlijk, maar het kan wel! Deze herfst organiseerde ik in mijn kerk een peuter- en kleuterherfstwandeling met als thema ‘De Schepping’. Elk gezin liep op hun eigen tijd de wandeling en kwam tijdens het wandelen allerlei vrijwilligers tegen met een activiteit. Een vrijwilliger met een voeldoos vol spulletjes uit het bos, een vrijwilliger die liedjes ging zingen met de kinderen en ik zat er ook met Mijn Peuterbijbel. In het bos over de Schepping lezen geeft het verhaal een hele nieuwe dimensie. In plaats van te vragen: ‘Wat vind jij het allermooiste dat God heeft gemaakt op deze plaat?’, wordt de vraag nu: ‘Wat vind jij het allermooiste dat God heeft gemaakt in het bos? Kijk maar eens om je heen’. Het verhaal kwam zo nog meer tot leven!
Melanie van de Peut Werkt op een kinderopvang en is schrijfster van de Mijn Peuterbijbel
