Wandelen met God

Wandelen, ik houd ervan. Lekker buiten zijn met de wind op m’n gezicht. Het helpt me om mijn hoofd leeg te maken of juist om mijn gedachten over iets te laten gaan. In één ding ben ik echter een ramp: de juiste weg vinden. Als je met mij een stevige wandeling wil maken in de richting van Breda, kom je uit in Utrecht. Ik heb er gewoon geen gevoel voor. Voor wandelen in onbekend gebied heb ik navigatie nodig.

Als gelovigen zijn we ook onderweg. Een reis met mooie vergezichten, maar ook met hobbels en kuilen. Daarom, zegt de Bijbel, moeten we niet alleen onze weg gaan, maar wandelen met God. Wat houdt dat in?

Woordenboeken omschrijven wandelen als ‘voor de ontspanning lopen’, ‘in een rustig tempo lopen’ en ‘langzaam lopen voor je plezier’. Wandelen heeft dus een plezierige klank. Het heeft iets ontspannends. Wandelen is bedoeld om rustig en blij van te worden. In dat licht is het bijzonder dat ‘wandelen’ in geloofstaal vaak wordt gebruikt als typering voor de omgang met God. Als een wijze waarop je als christen kunt leven.

We lezen er al vroeg in het Oude Testament over. Het eerste dat opvalt is dat het initiatief van God uitgaat. Hij wil met ons mensen wandelen. Dat deed hij al in Eden, waar hij wandelde door de tuin met Adam en Eva. God wil namelijk niet op afstand van mensen leven, maar juist dichtbij. Hij wil betrokken zijn, met ons mee wandelen en in een hechte relatie leven met ons.

Iemand die dat begreep was Henoch. Zijn naam staat vermeld in het geslachtsregister dat begint bij Adam. In dat geslachtsregister staat van elke generatie de naam, hoeveel jaar hij leefde, wie hij verwekte en hoe oud hij was geworden. Elke nieuwe naam wordt vervolgens afgesloten met de opmerking ‘en hij stierf’. We lezen dit bij iedere naam behalve bij Henoch. Bij hem staat er iets anders, namelijk dat God hem wegnam. Een duidelijk teken dat de dood niet het laatste woord hoeft te hebben. Er is een uitweg voor de dood. Maar wat maakte hem dan anders dan de anderen in de geslachtslijn? Het geheim van zijn leven wordt samengevat in één zin: Henoch leefde in diepe verbondenheid met God. Het Hebreeuwse woord wat hiervoor gebruikt wordt kun je ook vertalen met ‘gaan’ of ‘wandelen’. Henoch wandelde met God. In diepe verbondenheid ging Henoch met God zijn weg. Het was een levenswandel vol overgave en vertrouwen.

Wandelen met God is dus blijkbaar essentieel voor ons leven. Maar wat maakt dit wandelen nu zo bijzonder? Het heeft alles te maken met het perspectief dat wandelen kan geven. Wie loopt van A naar B heeft alleen oog voor het doel waarnaar hij of zij onderweg is. Maar wie wandelt kan de dingen om zich heen met andere ogen bekijken. Die kan het leven zien vanuit het perspectief van God. Als we leven van A naar B, als we geloven van A naar B, als we bidden van A naar B, dan kijken we vanaf ons eigen startpunt naar het gehoopte doel of resultaat. Maar wanneer we wandelen, kunnen we er anders, met Gods ogen, naar kijken. Dat kan zomaar nieuwe inzichten geven of ons perspectief op een situatie veranderen.

Onder andere in de psalmen lezen we meer over hoe het wandelen met God eruitziet. De te bewandelen weg is namelijk niet altijd helder. Daarom is het belangrijk om God te erkennen als je Gids. Langs de weg van overgave en vertrouwen kun je dan de goede weg volgen! ‘Denk aan Hem bij alles wat je doet’, klinkt de bekende tekst uit Spreuken 3:6, ‘dan baant Hij voor jou de weg.’ Dat betekent niet dat wandelen met God een weg zonder problemen is, maar wel dat wanneer je God betrekt bij alle dingen, en het leven kunt bezien vanuit zijn perspectief, je een begaanbare weg zult vinden. Een weg waarop Hij met je mee wandelt, en jou leidt.

De oproep daarom aan jou: wandel met God. Ontspannen, met plezier en in de rust! Loop niet gehaast op je eigen paden, maar bewandel ze met God. Tijdens je wandel kun je God al je gedachten, zorgen, ideeën en plannen voorleggen. Je zult er ruimte en liefde vinden om ze te spiegelen aan Gods gedachten. Soms kun je dan vooruit, en soms zul je andere wegen inslaan. Maar welke weg het dan ook zal zijn, je gaat niet alleen, maar altijd met God.

Emmely Post-Spreeuwenberg is hbo-theoloog en werkt voor welzijnsorganisatie Ontmoeting in Rotterdam.