Rust wat uit!


De zomer is hét moment om tot rust te komen. Even afstand nemen van je taken, ontspannen, bijtanken. Maar dat is lang niet altijd eenvoudig. Taken kunnen je opslokken, verantwoordelijkheden stapelen zich op. Ook de leerlingen weten wat het is om druk te zijn. Ze krijgen van Jezus een grote opdracht, gaan op stap en hebben succes. De nood blijkt hoog. Snel een nieuwe taak dus? Nee, Jezus heeft een ander plan.
Drukke taken
De leerlingen krijgen van Jezus een bijzondere opdracht. Twee aan twee worden ze uitgezonden naar andere plaatsen. Hij zendt ze op een soort stage. Ze krijgen van Jezus macht om onreine geesten te verdrijven, om zieken te zalven en gezond te maken. Daarbij zullen ze moeten prediken dat de mensen tot inkeer moeten komen. Het zal niet makkelijk worden, zegt Jezus, want ze kunnen tegenstand verwachten. Om op steile hellingen en steenachtige bodem te gaan, mogen ze een staf meenemen en sandalen dragen, maar verder mogen ze niets meenemen voor onderweg. Geen reiszak, geen geld, zelfs geen lunch! Ze moeten volledig vertrouwen op Jezus en zich helemaal richten op hun taak. Een stevige opdracht voor de leerlingen dus. Na de ontvangen instructies gaan ze eropuit. En wat hebben ze het druk! Ze kunnen veel doen. Demonen worden uitgedreven, zieken worden genezen en het goede nieuws wordt verteld. Na al dat werk keren ze terug naar Jezus. Vol van ervaringen. Vol verhalen. En: moe.
Het teken van de broden
Rust wat uit
Jezus luistert aandachtig naar hen. Hij hoort ze aan terwijl ze Hem alles vertellen over wat ze hebben gedaan en wat ze de mensen hebben geleerd. Jezus heeft aandacht, een luisterend oor voor al hun inzet. Hun taak is goed verlopen, ze hebben echt iets bereikt! Stuurt Jezus ze opnieuw erop uit? Nee, Hij zegt iets opvallends: ‘Rust een tijdje uit.’ Geen nieuwe opdracht, geen actieplan, maar rust. Jezus weet dat ze dit nodig hebben. De mensen kwamen namelijk af en aan, en ze hadden zelfs geen tijd om te eten. Daarom: ‘Pak je rust! Kom mee naar een eenzame plaats met Mij, en rust wat uit’. En dat doen ze. Ze vertrekken per boot naar een rustige plaats en nemen letterlijk even afstand van hun werk.
Maar, er is toch nog zoveel te doen?
Misschien vind je dat moeilijk: Denk je: ‘Hoe kunnen ze nu stoppen? Er zijn nog zoveel mensen in nood! Hoeveel extra mensen hadden ze kunnen helpen als ze gebleven waren! De oogst is groot, en de arbeiders zijn weinig, toch? Doe wat je moet doen! Sla je pauze over, maak je dag wat langer, het werk moet af!’ Nee, zegt Jezus. Het is goed geweest.
Ook jij: Pak je rust!
Werk zal er altijd zijn. In je baan, je gezin, als mantelzorger, je kerk, je netwerk, overal is behoefte aan jouw tijd en aandacht. Je kunt altijd wel ergens druk mee zijn. Maar je kunt niet altijd doorgaan. Soms is het nodig dat je even ‘nee’ zegt. Of ‘later’. Omdat je aan jezelf mag denken. Omdat je rust nodig hebt. Omdat Jezus je rust gunt. Dus: Stap in de boot (letterlijk of figuurlijk) en ga naar een eenzame plaats. Jezus gaat met je mee.
Emmely Post-Spreeuwenberg is hbo-theoloog en werkt voor welzijnsorganisatie Ontmoeting in Rotterdam.


