Het teken van de regenboog

In een regenboog wordt zonlicht door waterdruppels weerkaatst en gebroken tot een spectrum van primaire kleuren die in elkaar overlopen. De boog is rond, omdat je als waarnemer alleen het gebroken licht kunt zien van precies die druppels die het licht langs de denkbeeldige rand van een kegel in jouw richting breken. In feite ziet dus niemand precies dezelfde regenboog.

Genesis 9 kent die boog een bijzondere betekenis toe. Na de zondvloed constateert God dat de mens nog altijd even slecht is als voorheen (Gen. 8:21). Toch belooft Hij Noach en diens nageslacht dat Hij de orde van de schepping nooit meer aan de wanorde van de oervloed zal overleveren. De regenboog geldt voortaan als teken van dit verbond met alle levende wezens. Opvallend genoeg is dit allereerst een teken voor God zelf (9:14-16).

Waarom is hierbij gekozen voor een boog? Als natuurverschijnsel herinnert de regenboog eraan dat Gods belofte om af te zien van geweld en vernietiging geldt voor de hele schepping. De verwondering die het licht en de kleuren oproepen is daarbij een teken van Gods gunstige gezindheid en trouw. Lezers in het Oude Israël zullen in dit verrassende symbool ook de strijdboog hebben herkend waarmee goden soms werden afgebeeld. In tegenstelling tot de boog die op het punt staat een pijl af te schieten, is de horizontale regenboog die aan de wolken hangt volledig ontspannen. God maakte, toen Hij dacht aan Noach in de ark (Gen. 8:1), niet alleen een nieuw begin, Hij legt ook de wapens neer en is zijn schepping voortaan trouw. Nog steeds ervaren veel gelovigen de regenboog als meer dan een toevallig natuurverschijnsel en zien ze er een teken van Gods trouw in.