Mosterdplant en mosterdzaad

In de tijd van het Nieuwe Testament werd er witte en zwarte mosterd verbouwd. Wanneer er in het Nieuwe Testament over mosterdzaden en mosterdplanten wordt gesproken, gaat het waarschijnlijk om zwarte mosterd.
De mosterdplant is een plant, en geen boom. De plant leeft namelijk maar één seizoen. In een jaar groeit de mosterdplant van zaadje tot plant, en sterft hij ook weer. De plant kan 1,5 meter hoog worden. Hij heeft grote bladeren, gele bloemen en groene vruchten. De vruchten bevatten bruine of zwarte, ronde zaadjes. De zaadjes hebben een doorsnede van ongeveer 1 millimeter.
De zaadjes van mosterdplant werden fijngemalen en als kruid gebruikt. Uit de zaden werd olie gehaald om voedsel mee klaar te maken. Onderdelen van de mosterdplant werden ook als medicijn gebruikt.

Het mosterdzaadje en de mosterdplant komen voor in een gelijkenis van Jezus. Jezus vergelijkt het koninkrijk van de hemel met een mosterdzaadje (Matteüs 13:31-32; Marcus 4:31-32; Lucas 13:19). Jezus beschrijft de plant die uit dat zaadje groeit als een grote boom of struik waarin vogels hun nesten maken. Dat is geen realistisch beeld: vogels aten wel van de mosterdplant, maar ze konden er geen nesten in bouwen. Het is mogelijk dat Jezus hier expres overdrijft om de nadruk te leggen op het verschil tussen dat kleine zaadje en de grote plant die eruit groeit. Matteüs 13:32 en Marcus 4:31 noemen het mosterdzaadje het kleinste zaadje. Hoewel we tegenwoordig weten dat er kleinere zaden bestaan, is het goed mogelijk dat het mosterdzaadje toen als kleinste zaad gezien werd.
Dat het mosterdzaadje bekendstond als het kleinste zaadje, speelt ook een rol in Matteüs 17:20 en Lucas 17:6, waarin geloof met een mosterdzaadje vergeleken wordt.