Wie was Paulus in de Bijbel?

De Jood Paulus is de bekendste evangelieprediker uit de eerste eeuw na Christus. Over zijn afkomst is weinig bekend. Volgens het boek Handelingen kwam hij uit de stad Tarsus en was hij Romeins staatsburger.

Net als veel Joden uit die tijd had Paulus zowel een Griekse als een Hebreeuwse naam. In het Nieuwe Testament wordt hij gewoonlijk met zijn Griekse naam ‘Paulus’ aangeduid. Deze naam betekent ‘klein’ of ‘gering’. Ook Paulus zelf schrijft zijn brieven onder deze naam.
In het begin van het boek Handelingen wordt de apostel Paulus ‘Saulus’ genoemd, naar zijn Hebreeuwse naam ‘Saul’. Vanaf Handelingen 13:9, dat wil zeggen kort na Paulus’ bekering, gebruikt ook de schrijver van Handelingen bij voorkeur de naam ‘Paulus’.
In Handelingen 9:4 en Handelingen 9:17 spreken Jezus en Ananias Paulus rechtstreeks aan met zijn Hebreeuwse naam ‘Saul’. Deze naam betekent:  Hij om wie gevraagd is. Saul was ook de naam van de eerste koning van Israël uit de stam Benjamin (1 Samuel 9) .

Over Paulus’ afkomst, zijn ouders en familie, is niet veel bekend. Hij was in ieder geval een Jood en kwam net als koning Saul uit de stam Benjamin (Romeinen 11:1; Filippenzen 3:5). Volgens Handelingen 23:16 had hij een zus, die op haar beurt een zoon had. Die redde Paulus ooit uit een gevaarlijke situatie.
Uit 1 Korintiërs 7:7 kunnen we opmaken dat Paulus ongetrouwd was toen hij deze brief schreef. Of hij zijn hele leven ongetrouwd is geweest, kunnen we niet met zekerheid zeggen.
In Filippenzen 3:5 schrijft Paulus dat hij een farizeeër is. Volgens Handelingen 22:3 vertelt Paulus dat hij student is geweest van Gamaliël, een erg belangrijke farizeeër.

Paulus is waarschijnlijk kort vóór onze jaartelling geboren, volgens Handelingen 22:3 in de stad Tarsus. Deze stad lag in Klein-Azië en was in die tijd de hoofdstad van de Romeinse provincie Cilicië. Er was een Joodse gemeenschap, waarvan Paulus en zijn familie deel uitmaakten.

De schrijver van Handelingen meldt dat Paulus een Romeins staatsburger was (Handelingen 22:25-29; Handelingen 23:27). Dit hield onder andere in dat hij bepaalde rechten had. Zo mocht hij bijvoorbeeld niet zonder deugdelijk proces gevangengenomen, gegeseld of gekruisigd worden. Paulus schrijft in zijn brieven nergens over zijn status als Romeins burger.