Inleiding Zacharia (NBV)

Het boek Zacharia is het elfde boek van het Twaalfprofetenboek.

Het boek Zacharia is genoemd naar een profeet met dezelfde naam. Volgens de datering in het opschrift trad hij op in Jeruzalem van 520 tot 518 voor Christus. In die tijd hadden de Perzen de macht van de Babyloniërs overgenomen. Een deel van de Judese ballingen was uit Babylonië teruggekeerd. Waarschijnlijk was Zacharia, afkomstig uit een priesterlijke familie, een van hen.
Zacharia zette zich samen met zijn tijdgenoot Haggai in voor de herbouw van de tempel in Jeruzalem. Zacharia wordt ook genoemd in Ezra 5:1 en Ezra 6:14).

Het boek Zacharia gaat over Gods woede die gaat plaatsmaken voor een nieuwe tijd. God zal zich weer bekommeren om zijn volk. Jeruzalem en Juda zullen weer hersteld worden. Juda wordt weer het volk van God, en de vijandige buurvolken zullen onderworpen worden. Jeruzalem en de herbouwde tempel spelen een centrale rol.

Het boek Zacharia bevat materiaal uit verschillende eeuwen. Het oudste materiaal dateert uit de late zesde of vijfde eeuw voor Christus.
Het boek als geheel is pas op een laat moment tot stand gekomen, waarschijnlijk in de derde of tweede eeuw voor Christus.

Het hoofdthema van Zacharia is het grote belang van de herbouwde tempel. Het vernieuwde Jeruzalem is immers de stad van Gods heerschappij, het hart van een paradijselijke wereld, een plek van vrede voor alle volken.

Zacharia is in te delen in twee delen: Zacharia 1-8 en Zacharia 9-14. Het eerste deel bevat visioenen en profetieën met een verhalend kader. De formule ‘spreekt/zegt de HEER (van de hemelse machten)’ wordt herhaaldelijk gebruikt. Zo zet de profeet zijn uitspraken kracht bij.

Het centrale thema in de de hoofdstukken 1-8 is de trouw van God aan zijn volk. Het volk is teleurgesteld na het einde van de ballingschap. Want het echte herstel blijft uit, zelfs nu met de herbouw van de tempel is begonnen.
In de profetieën van Zacharia roept God de hoorders op tot inkeer te komen en te blijven vertrouwen. Hij bemoedigt het volk en belooft een periode van voorspoed.

Zacharia 1-8 bestaat uit drie delen, die elk beginnen met een datering:

De acht nachtelijke visioenen in Zacharia 1:7-6:15 gaan over de trouw van God en zijn grote inzet voor zijn volk. De mensen zijn na het einde van de ballingschap teleurgesteld. Het echte herstel blijft uit, zelfs nu de herbouw van de tempel is begonnen.
De profeet stelt hun een geheel nieuwe toekomst in het vooruitzicht. De wereldmachten zullen overwonnen zijn en onderworpen zijn aan Israël.
Velen zullen naar Jeruzalem trekken om daar God te dienen. In die heilstijd zal de berg Sion als woonplaats van God het middelpunt van de wereld zijn. De hogepriester en de koning zullen daar samen regeren. Vanuit alle windstreken zullen er mensen toestromen om bij de herbouw van de tempel van Jeruzalem te helpen.

Het tweede deel heeft een ander karakter dan het eerste. Het bestaat uit een reeks profetieën zonder verhalend kader. De naam van de profeet wordt nergens genoemd in de hoofdstukken 9-14. Ook de herbouw van de tempel of andere historische gegevens komen niet ter sprake. Het centrale thema is komst van een tijd van geluk en voorspoed aan het einde van de geschiedenis.

In Zacharia 9-14 zijn twee delen te onderscheiden, elk voorzien van een opschrift.

Mogelijk is het boek Haggai oorspronkelijk bedoeld als één compositie met Zacharia 1-8. De teksten hebben veel overeenkomsten en zouden goed hebben kunnen functioneren als één literair geheel.
De dateringen van Zacharia sluiten goed aan bij die van het boek van de profeet Haggai.