8/10 - Geduld

Misschien ken je het liedje wel: ‘Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw’. Dat klinkt nogal… passief, vind je niet? Het lijkt haast het tegenovergestelde van wat we tot nu toe hebben gelezen, waarbij we juist werden opgeroepen om in actie te komen.

Toch moeten we dit liedje, en ook de tekst uit Jakobus 5, niet verkeerd begrijpen. Ja, er gaat troost uit van de belofte dat God alles nieuw zal maken. En nee, dat betekent niet dat we met onze armen over elkaar kunnen wachten tot het zover is. De metafoor die Jakobus gebruikt laat dat perfect zien. Een boer is inderdaad van God afhankelijk voor de regen en hij kan zijn gewassen niet dwingen om harder te groeien, maar hij moet wel degelijk zelf werk verzetten om ervoor te zorgen dat er überhaupt een kans is op een oogst. Hij bereidt de grond voor, hij zaait en hij zorgt voor goede omstandigheden zonder ongedierte en onkruid. Hij heeft de uitkomst niet zelf in de hand – maar als hij niet zaait, kan God hem geen oogst geven.

Zo is het ook bij ons. We mogen blijven schoffelen, zaaien en wieden, terwijl we ondertussen geduldig wachten en hoopvol uitzien naar die ene grote dag.

Ben jij van nature meer geneigd om te ‘schoffelen’ of om stilletjes te wachten? Lukt het jou om geduldig te zijn?