Dag 36 / Job 25-28

₂‘Heersen en ontzetting zaaien – dat is God,

tot in de hoogste hemel dwingt Hij vrede af.

₃Zijn de troepen van zijn leger niet ontelbaar?

Kan iemand zich verbergen voor zijn licht?

₄Kan een mens in zijn recht staan tegenover God?

Kan een mens, geboren uit een vrouw, ooit zuiver zijn?

₅Voor God schijnt zelfs de maan niet helder,

zelfs de sterren zijn onzuiver in zijn ogen.

₆Wat vermag dan de mens, een worm slechts,

wat kan het mensenkind, een made!’

₂‘Heb jij dan hulp geboden aan de machteloze,

heb jij de arm gesteund die het aan kracht ontbrak?

₃Wat heb jij tegen hem gezegd die wijsheid mist,

heb jij hem ruimschoots goede raad gegeven?

₄En wie heeft jou je woorden ingefluisterd,

wiens geest spreekt door jouw mond?

₅De schimmen worden aan het sidderen gebracht,

de onderaardse wateren en hun bewoners.

₆Het dodenrijk ligt open voor God:

niets in de afgrond blijft verborgen.

₇Hij strekt het noorden uit boven de woeste leegte,

en hangt de aarde op – boven het niets.

₈Hij laat de wolken zwellen van het water,

maar ze splijten niet onder hun gewicht.

₉Hij bedekt de aanblik van zijn troon

en spreidt er een wolk over uit.

₁₀Hij trekt een cirkel rond de wateren,

langs de verste grens van licht en duisternis.

₁₁De hemelzuilen schudden heen en weer

en zijn verbijsterd, zo vervaarlijk is Hij.

₁₂Met zijn kracht doet Hij de zee bedaren

en met zijn vaardigheid verdelgt Hij Rahab.

₁₃Met zijn adem blaast Hij de hemel schoon,

zijn hand doorboort de kronkelende slang.

₁₄En dat is nog maar het minste van zijn kunnen;

wij vangen van zijn woorden slechts gefluister op.

Wie kan de donder van zijn kracht bevatten?’

₂‘Ja! God heeft mij mijn recht onthouden,

de Ontzagwekkende heeft mij diep verbitterd.

₃Zolang het leven in mij ademt,

zolang Gods geest mij nog doortrekt,

₄zullen mijn lippen geen onwaarheid spreken,

zal geen leugen aan mijn tong ontsnappen.

₅Het laatst van al zal ik jullie gelijk erkennen,

tot aan mijn dood houd ik mijn onschuld staande.

₆Ik blijf bij mijn rechtschapenheid, tot het einde toe,

over mijn leven heb ik mijzelf niets te verwijten.

₇Laat men mijn vijand een goddeloze noemen,

mijn tegenstander als boosdoener beschouwen.

₈Waarop kan de misdadiger hopen,

wanneer God zijn levensdraad afsnijdt

en hem de stilte van de dood oplegt?

₉Zal God zijn angstkreet horen

als hij door rampspoed wordt getroffen?

₁₀Kan hij zich toevertrouwen aan de Ontzagwekkende,

kan hij zijn hulp inroepen wanneer hij maar wil?

₁₁Nu zal ik jullie onderrichten namens God,

ik zal niet verhullen wat de Ontzagwekkende van plan is.

₁₂Jullie denken alles al gezien te hebben,

maar toch zijn jullie woorden leeg en niets dan lucht!

₁₃Dit is wat de goddeloze toevalt van Godswege,

dit beschikt de Ontzagwekkende voor de onderdrukker:

₁₄Al zijn zijn kinderen nog zo talrijk, allen wacht het zwaard,

geen van zijn nakomelingen zal ooit tot welstand komen.

₁₅Hen die overleven draagt de pest ten grave,

en geen van de weduwen zal over hen rouwen.

₁₆Al hoopt hij zilver op alsof het stof is,

en al vergaart hij kleren alsof het leem is –

₁₇hoeveel hij er ook vergaart: de rechtvaardige zal ze dragen,

en zijn zilver zal aan de onschuldige toevallen.

₁₈Zijn huis is broos als het omhulsel van een mot,

wankel als de hut van een wachter in het veld.

₁₉Rijk gaat hij slapen – voor het laatst:

wanneer hij zijn ogen opent, is zijn bezit vergaan.

₂₀Een vloed van verschrikkingen overvalt hem,

’s nachts sleurt een wervelstorm hem mee.

₂₁De oostenwind neemt hem op – en hij is spoorloos,

weggeslingerd van zijn plaats.

₂₂De storm gaat zonder mededogen tegen hem tekeer,

al probeert hij te ontsnappen uit zijn greep.

₂₃Zijn ondergang wordt met gejoel begroet,

waar hij vroeger woonde wordt hij nagefloten.’

₁Er is een plaats waar zilver wordt gevonden,

een plaats waar goud gewassen wordt.

₂IJzer wordt uit de aarde opgedolven

en koper wordt uit erts gesmolten.

₃De mens verdrijft de duisternis,

hij dringt door tot in het binnenste der aarde,

tot aan de steen van diepst verborgen donkerte.

₄Hij hakt een schacht, daalt af in de verlatenheid,

tot waar zijn voet geen steun meer vindt

en hij verloren in de leegte hangt.

₅In de aarde kiemt het koren,

diep daar beneden woelt een vuur.

₆Daar zijn de stenen van saffier,

daar is het stof van goud.

₇De roofvogel kent niet het pad erheen,

het haviksoog ontdekt het niet.

₈De trotse dieren zullen het nooit betreden,

ook de leeuw waagt zich er niet.

₉De mens zet het houweel in het gesteente,

hij keert de bergen om vanaf hun voet.

₁₀In de rotsen hakt hij tunnels uit

en zijn oog ontdekt hun kostbaarheden.

₁₁Hij damt de ondergrondse stromen in

en brengt naar het licht wat diep verborgen is.

₁₂Maar de wijsheid – waar moet je haar zoeken,

en het inzicht – waar is het te vinden?

₁₃Geen sterveling kent de weg erheen,

de wijsheid is niet in het land der levenden.

₁₄De oervloed zegt: ‘Ze is niet bij mij,’

de diepste zee: ‘Bij mij evenmin.’

₁₅De wijsheid is niet te koop voor enig goud,

noch kan ze in zilver worden afgewogen.

₁₆Kostbaarder is ze dan het goud van Ofir,

dan de duurste onyx of saffier.

₁₇Ze wordt niet geëvenaard door goud of glas,

niet verworven voor schalen van het fijnste goud.

₁₈Vergelijk haar niet met robijnen of kristallen,

een buidel wijsheid is meer waard dan parels.

₁₉Topaas uit Nubië kan haar niet evenaren,

ze is kostbaarder dan zuiver goud.

₂₀Maar van waar stamt de wijsheid dan,

en het inzicht – waar is het te vinden?

₂₁De wijsheid is verborgen voor de blik der levenden,

ook aan de vogels in de lucht laat ze zich niet zien.

₂₂De afgrond en de dood, ze zeggen beide:

‘Onze oren kennen haar slechts bij geruchte.’

₂₃Maar God kent haar wegen

en Hij weet waar ze verblijft.

₂₄Want Hij ziet tot aan de randen van de aarde,

onder heel de hemel ontsnapt niets aan zijn blik.

₂₅Toen Hij de kracht schiep van de winden

en de wateren omgrensde,

₂₆toen Hij zijn wet oplegde aan de regen

en de wegen van de donderwolken baande,

₂₇zag Hij de wijsheid en Hij toetste haar,

Hij peilde en doorgrondde haar.

₂₈En Hij sprak tot de mens:

‘Ontzag voor de Heer – dat is wijsheid;

het kwaad mijden – dat is inzicht.’