Dag 308 / Ezech. 16-17, Ps. 85

₁De HEER richtte zich tot mij: ₂‘Mensenkind, je moet Jeruzalem haar gruwelijke gedrag voor de voeten werpen. ₃Dit zegt God, de HEER, tegen haar: Van oorsprong ben je een Kanaänitische, je werd geboren uit een Amoritische vader en een Hethitische moeder. ₄Op de dag dat je geboren werd, was er niemand om je navelstreng door te snijden of om je schoon te wassen, niemand om je met zout in te wrijven of in doeken te wikkelen. ₅Niemand deed een van die dingen voor je, niemand keek naar je om, niemand had medelijden met je. Op de dag dat je geboren werd, werd je ergens op een akker achtergelaten, zo weinig waarde werd er aan je leven gehecht.

₆Toen kwam Ik voorbij en zag hoe je in je bloed lag te spartelen. Ik zei tegen je, terwijl je onder het bloed zat: “Leef! Blijf in leven, bedekt met bloed als je bent.” ₇Ik liet je groeien als een bloem in het veld: je groeide, je werd groot en je werd hoe langer hoe mooier. Je kreeg stevige borsten, je kreeg schaamhaar, maar je was nog naakt. ₈Ik kwam voorbij en zag dat je rijp was voor de liefde, Ik spreidde mijn mantel over je uit om je naaktheid te bedekken. Ik zwoer je trouw, Ik sloot een verbond met je – spreekt God, de HEER – en je werd de mijne. ₉Ik waste je met water, Ik spoelde het bloed van je af, Ik wreef je in met olie. ₁₀Ik kleedde je in bonte kleuren, Ik gaf je sandalen van zacht leer, een linnen sluier en zijden doeken. ₁₁Ik tooide je met sieraden, Ik deed armbanden om je polsen en een ketting om je hals, ₁₂Ik deed een ringetje door je neus, Ik gaf je oorbellen en zette een prachtige kroon op je hoofd. ₁₃Jij tooide je met al dat goud en zilver, je kleren waren van linnen en zijde en hadden de mooiste kleuren, je eten werd bereid met fijn meel, met honing en olie, en heel, heel mooi werd je, als een koningin. ₁₄Je was bij alle volken beroemd om je schoonheid, en je schoonheid was volmaakt want ze kwam van Mij – spreekt God, de HEER.

₁₅Maar je werd overmoedig omdat je zo mooi was en zo beroemd. Je was ontrouw en pleegde overspel met elke voorbijganger, je bood je aan iedereen aan! ₁₆Je trok je kleren uit en maakte er kleurige kussens van waarop je Mij bedroog. Zoiets was nog nooit vertoond en zal nooit meer gebeuren. ₁₇Je gebruikte je prachtige sieraden, het goud en zilver dat Ik je gegeven had, om er mannenbeelden van te maken, en ook daarmee pleegde je overspel. ₁₈Je kleedde ze aan met je mooie kleren, je bood ze mijn olie en wierook als offer aan. ₁₉Het voedsel dat Ik je te eten gaf, dat bereid was met fijn meel, olie en honing, bood je hun aan als een geurige gave om hun te behagen. Zo heb je je gedragen – spreekt God, de HEER. ₂₀De zonen en dochters die je Mij gebaard had offerde je aan hen zodat zij te eten hadden. Was je overspel dan nog niet genoeg? ₂₁Je slachtte mijn kinderen om ze aan hen te offeren. ₂₂Bij al deze gruweldaden, bij al dit overspel dacht je geen ogenblik aan de dagen dat je nog jong was en naakt, de dagen dat je in je bloed lag te spartelen. ₂₃Na al deze schanddaden – Wee jou, wee! spreekt God, de HEER – _24-25bouwde je ook nog op elk plein en ieder kruispunt een verhoging om daarop je schoonheid te vergooien. Je spreidde je benen voor elke voorbijganger, steeds weer pleegde je overspel. ₂₆Je hebt Me bedrogen met je buurvolk, met de zwaargeschapen Egyptenaren; met al je ontrouw heb je Mij diep gekrenkt. ₂₇Daarom heb Ik mijn hand tegen je opgeheven, Ik heb het jou toegewezen deel verminderd en je overgegeven aan de willekeur van de Filistijnse vrouwen, die je haten. Zelfs zij schaamden zich voor je schandelijke levenswijze! ₂₈Ook heb je Me bedrogen met de Assyriërs, maar je was onverzadigbaar: al je overspel was nog niet genoeg. ₂₉Je ging naar de Chaldeeën, die handelaars, maar ook die konden je niet bevredigen. ₃₀Wat liet je je meeslepen door je hartstocht – spreekt God, de HEER – toen je al deze dingen deed: het was het werk van een hoer die zich van niemand iets aantrekt! ₃₁Je bouwde op elk kruispunt een verhoging, je installeerde je op elk plein, maar anders dan een hoer nam je geen beloning aan. ₃₂Je pleegde overspel en ontving vreemde mannen, terwijl je getrouwd was. ₃₃En waar hoeren geschenken krijgen, gaf jij zelf geschenken aan al je minnaars: je beloonde ze omdat je wilde dat ze van alle kanten naar je toe zouden komen, zodat jij overspel met hen kon plegen. ₃₄Je gedroeg je heel anders dan andere vrouwen: je was een hoer, maar niemand hoefde achter je aan te gaan, jij werd niet betaald, maar je betaalde zelf! Het was de omgekeerde wereld.

₃₅Luister daarom, hoer, naar de woorden van de HEER! ₃₆Dit zegt God, de HEER: Omdat je naakt was en nat van begeerte toen je Mij met je minnaars bedroog, en omdat je voor je gruwelijke afgoden het bloed van je kinderen hebt vergoten, ₃₇zal Ik je naakt tentoonstellen voor de ogen van alle minnaars aan wie je je gegeven hebt, de minnaars die je hebt liefgehad en de minnaars die je hebt gehaat. Ik zal ze overal vandaan halen; ze zullen je in al je naaktheid zien. ₃₈Ik zal je vonnissen volgens het recht dat geldt voor overspelige vrouwen en moordenaressen, en Ik zal je in mijn woede en jaloezie een bloedige afstraffing geven. ₃₉Ik zal je aan je minnaars uitleveren, en die zullen alle verhogingen waarop jij je geïnstalleerd had afbreken, ze zullen jou je kleren uittrekken en je je prachtige sieraden afnemen, ze zullen je naakt achterlaten. ₄₀Dan zullen ze een mensenmassa op je afsturen die je zal stenigen en met zwaarden op je in zal hakken. ₄₁Ze zullen je huizen in de as leggen en je straffen, terwijl er vele andere vrouwen toekijken. Zo zal Ik een einde maken aan je ontrouw. Je zult je minnaars niet langer betalen. ₄₂Pas dan zal Ik niet langer woedend op je zijn, aan mijn jaloezie zal een einde komen, Ik zal tot rust komen en niet meer verbolgen zijn. ₄₃Je dacht niet aan de dagen dat je nog jong was, je had geen ontzag voor Mij toen je deed wat je deed, en daarom zal Ik je voor je wangedrag laten boeten – spreekt God, de HEER –, want heb jij je niet gruwelijk en schandelijk misdragen?

₄₄Zo moeder zo dochter, luidt het spreekwoord in de mond van iedereen die je bespotten wil. ₄₅Je bent echt een dochter van je moeder: ook zij verachtte haar man en haar kinderen, en je bent net als je zussen: ook zij minachtten hun man en kinderen. Je moeder was een Hethitische, je vader een Amoriet; ₄₆Samaria was je grote zus die ten noorden van je woonde, samen met haar dochters; en in het zuiden woonde Sodom, je kleine zus, met haar dochters. ₄₇Je hebt net als zij gehandeld en je net zo gruwelijk misdragen. Al snel maakte je het zelfs nog erger! ₄₈Zo waar Ik leef – spreekt God, de HEER –, je zus Sodom en haar dochters hebben zich niet zo slecht gedragen als jij en je dochters. ₄₉Hun overtreding was dat zij, hoogmoedig als ze waren, niets deden voor de armen en de misdeelden, terwijl ze zelf genoten van een overvloed aan voedsel en zorgeloze rust. ₅₀Ze verhieven zich boven de anderen, wat ze deden vond Ik gruwelijk. Ik zag het en heb hen weggevaagd. ₅₁En dan Samaria: ze heeft niet half zo veel misdreven als jij! Jouw gedrag was gruwelijker dan dat van haar; bij jou vergeleken waren je zussen rechtvaardig. ₅₂Jij moet je vernedering nu dragen, omdat de zonden van je zussen bij jouw daden verbleken; je hebt je zo veel gruwelijker misdragen dan zij dat het wel lijkt of zij onschuldig zijn. Schaam je en onderga nu je vernedering, want door jou lijken je zussen haast rechtvaardig.

₅₃Toch zal Ik hun lot ten goede keren, het lot van Sodom en haar dochters en dat van Samaria en haar dochters, en ook jouw lot zal Ik ten goede keren, net als dat van hen. ₅₄Jij zult je vernedering ondergaan en je schamen voor alles wat je gedaan hebt, en zij zullen daar troost uit putten. ₅₅En als je zussen Sodom en Samaria met al hun dochters in ere zijn hersteld, zullen ook jij en je dochters in ere worden hersteld. ₅₆Was jij het niet die in je hoogmoed steeds kwaadsprak over Sodom, je zus? ₅₇Toen waren jouw wandaden nog niet aan het licht gekomen, zoals nu. Nu word je gehoond door de vrouwen van Aram en de aangrenzende landen, en door de Filistijnse vrouwen die om je heen wonen en op je neerkijken. ₅₈Nu zul je moeten boeten voor je schandelijk en gruwelijk gedrag – spreekt de HEER.

₅₉Dit zegt God, de HEER: Door je niet te houden aan ons verbond heb je je eed gebroken, en daarom zal Ik je behandelen zoals je verdient. ₆₀Toch zal Ik aan dat verbond blijven denken, het verbond dat Ik met je gesloten heb in de dagen dat je nog jong was. Daarom zal Ik nu een verbond met je sluiten dat eeuwig zal duren. ₆₁Als je grote en je kleine zus weer bij je komen, zul je over je gedrag nadenken en je ervoor schamen. Je zult ze van Mij als dochters krijgen, al maken zij van het verbond geen deel uit. ₆₂Als Ik mijn verbond met jou heb gesloten, zul je beseffen dat Ik de HEER ben. ₆₃Dan zul je terugdenken aan wat er gebeurd is en je zult je schamen. Wanneer Ik je alles heb vergeven wat je hebt gedaan, zul je voortaan uit schaamte zwijgen – zo spreekt God, de HEER.’

₁De HEER richtte zich tot mij: ₂‘Mensenkind, geef de Israëlieten een raadsel op, vertel hun dit verhaal: ₃“Dit zegt God, de HEER: Eens kwam er een grote adelaar naar de Libanon. Zijn vleugels waren breed en lang, hij had veel veren en was bontgekleurd. Uit de top van een ceder plukte hij ₄het bovenste takje en dat bracht hij naar een land van handelaars, waar hij het neerlegde in een koopmansstad. ₅Daarna nam hij een zaailing uit de aarde en pootte die in een vruchtbaar veld, op een plaats waar veel water was. Hij plantte hem waar je ook een wilg zou planten. ₆De zaailing liep uit en werd een wijnstok, die breed uitgroeide maar dicht bij de grond bleef. Zijn ranken richtte hij naar de adelaar, zijn wortels stonden stevig in de grond. Zo groeide de zaailing uit tot een wijnstok met takken en uitlopende twijgen.

₇Toen kwam er een andere grote adelaar met brede vleugels en veel veren, en de wijnstok draaide vanuit de grond waarin hij geplant was zijn wortels naar hem toe en strekte zijn ranken naar hem uit. Hij wilde zijn water van deze adelaar, ₈hoewel hij toch op een goed veld geplant was, waar hij genoeg water had om takken te vormen, vrucht te dragen en een prachtige wijnstok te worden.

₉En nu zegt God, de HEER: Hoe zal het de wijnstok vergaan? Zal de adelaar niet al zijn vruchten afplukken en al zijn wortels losrukken zodat hij verdort? Al zijn jonge loten zullen verdorren, en er is geen machtig leger, geen grote mensenmenigte voor nodig om hem uit de grond te rukken.

₁₀De wijnstok is geplant, maar zal het hem goed gaan? Zal hij niet verdorren zodra de oostenwind hem beroert – verdorren in de grond waarin hij groeit?”’

₁₁De HEER richtte zich tot mij: ₁₂‘Zeg tegen dit opstandige volk: “Begrijpen jullie niet wat dit verhaal betekent? De koning van Babylonië is naar Jeruzalem gekomen om de koning en de andere leiders van het land naar Babel mee te voeren. ₁₃Hij koos een telg uit het koningshuis, sloot een verdrag met hem en liet hem een eed van trouw zweren. De overige machthebbers voerde hij uit het land weg, ₁₄want het moest een onbeduidend koninkrijk blijven dat zich niet zou verheffen. Dan zou het verdrag worden nageleefd en het koninkrijk blijven bestaan. ₁₅Maar de koning kwam in opstand. Hij stuurde zijn boden naar Egypte met een verzoek om paarden en een groot aantal soldaten. Zou de man die dit heeft gedaan vrijuit gaan, zou het hem goed gaan? Zou de man die het verdrag heeft geschonden vrijuit kunnen gaan? ₁₆Zo waar Ik leef – spreekt God, de HEER –, in de stad waar de koning woont die hem tot koning heeft gemaakt, de koning aan wie hij een eed had gezworen die hij gebroken heeft, en met wie hij een verdrag had gesloten dat hij niet heeft nageleefd – daar, bij hem in Babel, zal hij sterven! ₁₇Er zullen bestormingsdammen en belegeringswallen worden opgeworpen die velen het leven zullen kosten, en in die strijd krijgt hij geen steun van de farao met zijn grote en machtige leger. ₁₈Hij heeft zijn woord gebroken door het verdrag niet na te leven. Hoewel hij een plechtige eed gezworen had, heeft hij dit alles toch gedaan: hij zal niet vrijuit gaan!

₁₉Daarom, zo waar Ik leef – zegt God, de HEER –, Ik zal hem laten boeten omdat hij het verbond met Mij niet heeft nageleefd en de eed heeft gebroken die hij bij mijn naam gezworen had. ₂₀Ik zal mijn net over hem uitspreiden en hem daarin vangen, Ik zal hem naar Babel brengen en hem daar straffen omdat hij Mij ontrouw is geweest. ₂₁Ook de soldaten uit zijn leger die weten te vluchten zullen door het zwaard worden geveld, en zij die dan nog overblijven zullen in alle windrichtingen worden verstrooid. Dan zullen jullie beseffen dat Ik, de HEER, heb gesproken.

₂₂Dit zegt God, de HEER: Ikzelf zal uit de top van de hoge ceder, tussen de bovenste takken, een teer twijgje wegplukken, en dat zal Ik planten op een hoge en verheven berg. ₂₃Op de hoogste berg van Israël zal Ik het planten, het zal takken dragen en vruchten voortbrengen, en een prachtige ceder worden. In die boom, in de schaduw van zijn takken, zullen vogels wonen, alle soorten vogels die er zijn. ₂₄En alle bomen op aarde zullen beseffen dat Ik, de HEER, het ben die een hoge boom velt en een kleine boom doet groeien, die een gezonde boom laat verdorren en een verdorde boom weer laat bloeien. Wat Ik, de HEER, gezegd heb, zal Ik doen.”’