Johannes 5

₁Neitiid wie der in feest fan ’e Joaden en Jezus gong op nei Jeruzalem. ₂No wie der yn Jeruzalem by de Skieppepoarte in fiver, dy’t yn ’e taal fan ’e Joaden Betzata hjit, mei fiif pyldergongen. ₃Dêrûnder leinen withoefolle siken, blinen, kreupelen en lammen. [ ₄] ₅Sa wie dêr ek in man dy’t al achtentritich jier siik lein hie; ₆doe’t Jezus dy lizzen seach, en fernommen hie dat er al sa lang sa lei, sei Er tsjin him: Wolle jo sûn wurde? ₇De sike sei tsjin Him: Hear, ik haw gjin minske, dy’t my yn ’e fiver bringe kin, as it wetter yn beweging komt; as ik dêroan kom, giet in oar ûnderwilens foar my yn it wetter. ₈Jezus sei tsjin him: Kom oerein, krij dyn matras op en gean. ₉Fuortynienen waard de man better, hy krige syn matras op en koe gean.

No wie it sabbat dy deis. ₁₀Dêrom seinen de Joaden tsjin ’e man dy’t better wurden wie: It is hjoed sabbat, jo meie dat matras net drage. ₁₁Mar hy antwurde harren: Dy’t my wer better makke hat, dy hat tsjin my sein: Krij dyn matras op en gean. ₁₂Se fregen him: Wa is de man dy’t tsjin jo sein hat: Krij dyn matras op en gean? ₁₃Mar hy wist net wa’t it wie; want Jezus wie weiwurden yn it folk dat dêr allegear wie.

₁₄Neitiid trof Jezus him yn ’e timpel en sei tsjin him: Sjochris, do bist no wol wer better wurden; mar doch net wer sa ferkeard, oars komme dy slimmer dingen oer. ₁₅De man gong nei de Joaden en fertelde harren, dat it Jezus wie, dy’t him wer better makke hie. ₁₆Dêrom hienen de Joaden it op Jezus begrepen, omdat Er sokke dingen op sabbat die. ₁₇Mar Hy sei tsjin harren: Myn Heit arbeidet oant no ta troch. Ik arbeidzje ek troch. ₁₈Dêrom wienen de Joaden der namste fûlder op om Him fan kant te meitsjen, omdat Er net allinne de sabbat ôfskafte, mar ek noch God syn eigen Heit neamde en dêrmei Himsels op ien hichte sette mei God.

₁₉Mar Jezus joech harren te hâlden: Wiswier, wiswier, Ik sis jimme: De Soan kin út himsels neat dwaan, behalven wat Er syn Heit dwaan sjocht; want al wat Dy docht, docht de Soan allyksa. ₂₀Want de Heit hat syn Soan leaf, dêrom lit Er Him alles sjen wat Er docht, en Hy sil Him noch grutter dingen sjen litte, dat jimme der nij by opsjen sille. ₂₁Lykas de Heit de deaden ta libben ferrize lit, sa makket de Soan ek libben dy’t Er wol. ₂₂Want de Heit oardielet gjin ien; Hy hat syn Soan it hiele oardiel yn hannen jûn, ₂₃dat de minsken de Soan deselde eare jaan soenen, dy’t se syn Heit jouwe. Dy’t de Soan net earet, earet de Heit net, dy’t Him stjoerd hat. ₂₄Wiswier, wiswier, Ik sis jimme, dy’t myn wurd heart en leaut yn Him dy’t My stjoerd hat, hat ivich libben; hy hoecht net oardiele te wurden; nee, hy is al oergien fan ’e dea nei it libben. ₂₅Wiswier, wiswier, Ik sis jimme dat de tiid komt, ja dy is der no al, dat de deaden it lûd fan ’e Soan fan God hearre sille en op it hearren fan dat lûd sille se ta libben komme. ₂₆Lykas de Heit libben hat yn Himsels, sa hat de Soan ek libben yn Himsels; dat hat de Heit Him jûn. ₂₇Hy hat Him de macht jûn om rjochtdei te hâlden, omdat Er de Minskesoan is. ₂₈Dit moat jimme gjin nij dwaan; de tiid komt dat allegearre dy’t yn it grêf lizze syn lûd hearre sille, ₂₉en se sille derút komme; dy’t it goede dien hawwe, sille ferrize om te libjen; dy’t it ferkearde dien hawwe, om oardiele te wurden.

₃₀Ik kin neat út Mysels dwaan; lykas it My sein wurdt, sa oardielje Ik; Myn oardiel is rjochtfeardich, want Ik freegje net wat Ik sels wol, mar wat Hy wol dy’t My stjoerd hat. ₃₁As Ik fan Mysels getúch, jildt myn getugenis net; ₃₂der is in Oar, dy’t fan My getúcht, en Ik wit, dat it getugenis dat Hy oer My jout, wier is. ₃₃Jimme hawwe boadskippers nei Johannes ta stjoerd, en doe hat dy foar de wierheid getúgd. ₃₄Nèt, dat Ik ferlet hawwe soe fan it getugenis fan in minske, mar Ik sis dit ta jimme behâld. ₃₅Hy wie de lampe dy’t brânt en ljocht jout en jimme woenen sels in skoftlang optein wêze oer syn ljocht. ₃₆Mar Ik haw in getugenis dat mear wurdich is as dat fan Johannes; de dieden dy’t myn Heit My opdroegen hat om te folbringen, ja krekt dy dieden getuge fan My, dat myn Heit My stjoerd hat. ₃₇Myn Heit, dy’t My stjoerd hat, Dy hat ek fan My getúgd. Jimme hawwe syn lûd noait heard en witte net hoe’t Er derút sjocht, ₃₈en syn wurd bewarje jimme net, want jimme wolle Him net leauwe dy’t de Heit útstjoerd hat. ₃₉Jimme plúzje de Skriften nei, want jimme miene dêr it ivige libben yn te finen; dy binne it no krekt, dy’t fan My getuge; ₄₀en dochs wolle jimme net by My komme om it libben te finen. ₄₁Eare fan minsken haw Ik gjin ferlet fan, ₄₂mar Ik ken jimme: der is gjin leafde foar God by jimme. ₄₃Ik bin kommen mei folmacht fan myn Heit en jimme nimme My net oan; mar as der in oaren komt op eigen manneboet, sille jimme dy oannimme. ₄₄Hoe kinne jimme oait leauwe, jimme dy’t sa graach eare fan inoar hawwe wolle en net út binne op ’e eare dy’t fan ’e iennichste God komt? ₄₅Mien net, dat Ik jimme by de Heit oankleie sil; der is al ien dy’t jimme oanklaget: dyselde Mozes, dêr’t jimme op hoopje. ₄₆As jimme wier Mozes leauden, soenen jimme My ek leauwe; want oer My hat er skreaun. ₄₇As jimme net leauwe wolle wat hy skreaun hat, hoe sille jimme dan leauwe wat Ik sis?