Genesis 4

₁De minske hie mienskip mei syn frou Eva en hja waard swier en krige Kaïn. Doe sei se: Mei help fan de Heare haw ik in man krige. ₂Fierders krige se syn broer Abel. Abel waard skieppehoeder en Kaïn bouboer.

₃Nei ferrin fan tiid brocht Kaïn de Heare in offer fan ’e fruchten fan it lân. ₄Abel fan syn kant brocht fan ’e earstelingen fan syn lytsfee, te witten fan ’e bêsten dêrfan. No seach de Heare nei Abel en syn offer om, ₅mar Kaïn en syn offer seach Er net nei om. Dat Kaïn waard tige lilk en hâlde de holle foardel. ₆Doe sei de Heare tsjin Kaïn: Wêrom bist lilk en wêrom hâldst de holle foardel? ₇Is it net sa, dat ast it goede dochst, datst dan de holle wer opstekke kinst? Mar ast it goede net dochst, dan leit de sûnde by dy op ’e loer. Syn begearte giet nei dy út, mar do, do silst him oer kinne.

₈Mar Kaïn sei tsjin syn broer Abel: Lit ús in eintsje rinne. En doe’t se yn it fjild wienen, kaam Kaïn op Abel ta en sloech him dea. ₉Doe sei de Heare tsjin Kaïn: Wêr is dyn broer Abel? Hy sei: Wit ik net! Moat ik soms op myn broer passe? ₁₀Mar Hy sei: Wat hast dien? Hark! it bloed fan dyn broer skreaut My ta út ’e grûn wei. ₁₁No dan, ferflokt biste, fuortband fan ’e grûn, dy’t de mûle opdien hat om it bloed fan dyn broer út dyn hân op te nimmen. ₁₂Ast de grûn beärbeidest, sil dy dij net langer syn frucht dwaan. Dwelmje en doarmje silst oer de ierde. ₁₃Kaïn sei tsjin de Heare: Myn straf is te swier om te dragen. ₁₄Sjoch, Jo hawwe my hjoed ferdreaun fan ’e ierdboaiem en foar jo each moat ik my ferskûlje. Dwelmje en doarmje moat ik oer de ierde en wa’t my mar treft, dy sil my deaslaan. ₁₅Mar de Heare sei tsjin him: Nee, elk dy’t Kaïn deadet, sil dêr sândûbeld foar boetsje. Doe joech de Heare Kaïn in teken, dat gjinien dy’t him trof, him deaslaan soe. ₁₆Sa gong Kaïn fuort, by de Heare wei. Hy sette him nei wenjen yn it lân Nod, east fan Eden.

₁₇Kaïn hie mienskip mei syn frou, dat se waard swier en krige Henoch. Hy wie doe dwaande in stêd te bouwen en hy neamde dy stêd Henoch, nei syn soan. ₁₈Henoch krige Irad; Irad krige Mechûjael; Mechûjael krige Metûsjael en Metûsjael krige Lamech. ₁₉Lamech troude mei twa froulju. De iene hiet Ada en de oare Silla. ₂₀Ada krige Jabal. Hy is de stamheit wurden fan harren dy’t yn tinten by de keppels wenje. ₂₁Syn broer hiet Jûbal. Hy is de stamheit wurden fan allegearre dy’t mei de liere en de fluit omgean kinne. ₂₂Silla krige ek bern: Tûbalkaïn, in smid, dy’t alle soarten ark fan brûns en izer makke. Tûbalkaïn syn suster wie Naäma. ₂₃Lamech sei tsjin syn froulju Ada en Silla:

₂₅Op ’e nij hie Adam mienskip mei syn frou en hja krige in soan, dy’t se Set neamde: want God hat my wer in soan foar Abel yn it plak jûn, mei’t Kaïn him deade hat. ₂₆Set krige ek in soan en neamde him Enosj. Doe begûnen se de namme fan de Heare oan te roppen.