Ezechiël 23

₁Ik krige dit wurd fan de Heare: ₂Minskesoan, der wienen ris twa froulju, dochters fan ien-en-deselde mem; ₃dy spilen de hoer yn Egypte. Yn har jonge jierren spilen se de hoer al: dêr lieten se har boarsten streakje en waarden har jongfammetitten betaaste. ₄Dit wienen har nammen: de âldste hiet Ohola en har suster Oholiba. Hja waarden Mines en krigen soannen en dochters. Om op dy nammen werom te kommen: Samaria is Ohola en Jeruzalem Oholiba. ₅Hoewol’t se oan My hearde, spile Ohola de hoer, sljocht as se wie op har frijers, sa’t se har mar foar de fuotten kamen, de Assyriërs, ₆klaaid yn pears-poarper, steedhâlders en lânfâden, kreaze jongkeardels allegearre, ruters dy’t goed op ’t hynder sieten. ₇Dêr huorke se mei om. It wie ek allegear earste keur, dy Assyriërs. En se besmodze har mei al de ôfgoaden fan de lju dêr’t se gleon op wie. ₈Tagelyk gong se troch mei de huorkerij dy’t se yn Egypte skipe hie, dêr’t de manlju har yn har jonge jierren al besliept hienen en har jonge boarsten betaast en har ûntucht op har úttjirge hienen. ₉Dêrom haw Ik har oerlevere oan har frijers, de Assyriërs, dêr’t se sa gleon op is. ₁₀Dy hawwe har neaken útklaaid, har soannen en dochters meinommen en harsels mei it swurd ôfmakke. Sa is se in sprekkend foarbyld wurden by de froulju; der is rjochtdei oer har hâlden.

₁₁Har suster Oholiba hie dat allegear sjoen, mar dy har sûndige begearte wie noch gleoner as harres en dy spile noch slimmer de hoer as har suster. ₁₂Se wie ek gleon op ’e Assyriërs, de steedhâlders en de lânfâden, striders yn fol ornaat, ruters dy’t goed op ’t hynder sieten, kreaze jongkeardels allegearre. ₁₃Ik seach, hoe’t se harsels besmodze. It wie mei har beiden ien-tût-mem. ₁₄Mar sij huorke noch folle slimmer; se seach mânlju op ’e muorre útskildere, ôfbyldings fan Chaldeeërs, yn reade meny; ₁₅dy hienen in mulbân om en in tulbân mei útstekkende rânen op. It liken allegearre wol hege ofsieren en se seagen derút as Babyloaniërs, fan Chaldeesk komôf. ₁₆Sa gau’t se dy seach, waard se der gleon op en stjoerde se lju nei Chaldéa, mei boadskip foar harren. ₁₇Sa kamen der Babyloaniërs by har om mei har op bêd en dy besmodzen har mei har ûntucht. Mar doe’t se sa troch harren besmodze wie, krige se skjin har nocht fan dy lju. ₁₈Dat huorkjen makke se gjin geheim fan, nee se liet har neaken en bleat sjen. Dat Ik krige skjin myn nocht fan har, sa’t Ik it ek fan har suster hân hie. ₁₉Mar hja gong mar troch mei har huorkerij en tocht oan har jonge jierren, doe’t se yn Egypte de hoer spile. ₂₀Hja wie gleon op har willige frijers, dy’t sa jachtich as ezels en sa geil as hynsten wienen. ₂₁Ja, do woest werom nei de ûntucht fan dyn jonge jierren, doe’t dy fan Egypte dyn titten betaasten, as se op dyn jonge boarsten omstreaken.

₂₂Dêrom Oholiba, hat God de Heare dit te sizzen: Tink hjir mar om, Ik set dy frijers fan dij, dêrst dyn nocht fan krige hast, tsjin dy op en lit se fan alle kanten op dy ôfkomme: ₂₃De Babyloaniërs en al de Chaldeeërs, de lju fan Pekod, Sjowa en Kowa en alle Assyriërs derby, kreaze jongkeardels, steedhâlders en lânfâden, hege ofsieren en oare mannen fan oansjen, dy’t allegearre goed op ’t hynder sitte. ₂₄Dy komme op dy ôfsetten mei gâns weinen en striidkarren en mei in bûn fan folken achter har, wapene mei grutte en lytse skylden en helms op ’e holle; sa komme se fan alle kanten op dy ta. Ik machtigje harren rjochtdei oer dy te hâlden en se sille dat dwaan neffens har eigen rjocht en wet. ₂₅Ik lit myn baarnende oergeunst op dy los; se sille dij har grime fiele litte; se sille dij noas en earen ôfsnije en wat der fan dy oer is, komt troch it swurd te fallen; dyn soannen en dochters nimme se mei en wat der dan noch fan dy oer is, sil troch it fjoer fertard wurde. ₂₆Se sille dy de klean útstrûpe en dy dyn sieraden ôfnimme. ₂₇Sa meitsje Ik in ein oan dyn ûntucht en huorkerij, dyst al yn Egypte skipe hiest; dan silst net langer mei longerjende eagen nei harren sjen en net mear oan Egypte tinke.

₂₈Ja, dit hat God de Heare te sizzen: Tink hjir mar om, Ik leverje dy oer oan ’e lju dyst hatest en dêrst skjin dyn nocht fan hast. ₂₉Se sille dij har hate fiele litte, dy alles ôfnimme watst bespûn hast en dy neaken en bleat lizze litte; dyn hiele lichem dêrst de hoer mei spile hast, komt neaken en bleat. It binne dyn ûntucht en huorkerij ₃₀dy’t dij dat oandien hawwe; dat achter de heidenfolken oanrinnen en dermei omhuorkjen, dêr komt it fan; do hast dysels besmodze mei har smoarge ôfgoaden. ₃₁Do bist deselde wei opgien as dyn suster, dêrom jou Ik dij deselde beker te drinken as har. ₃₂Dit hat God de Heare te sizzen:

₃₅Dêrom hat God de Heare dit te sizzen: Do hast My fergetten en achter dy smiten; draach no sels de straf mar foar dyn ûntucht en dyn huorkerij.

₃₆Doe sei de Heare tsjin my: Minskesoan, soesto net rjochtdei hâlde oer Ohola en Oholiba? Hâld harren dan har skandlike praktiken foar! ₃₇Want se hawwe de trou brutsen en it bloed sit har oan ’e hannen; ja se hawwe mei har smoarge ôfgoaden omhuorke en sels har eigen bern, dy’t se foar My te wrâld brocht hienen, har as iten tawijd. ₃₈Boppedat hawwe se My dit oandien: se hawwe tagelyk myn hillichdom besmodze en myn fêste sabbat ûnthillige. ₃₉Deselde deis dat se har soannen foar har smoarge ôfgoaden slachte hienen, gongen se myn hillichdom yn om it dêrmei te besmodzjen, ja, dat dienen se yn myn eigen hûs. ₄₀Dêr komt noch by, dat se manlju út in fier lân komme litten hawwe. Dêr hienen se in boade hinne stjoerd en ja, se kamen; dy manlju hasto dy foar wosken; dêr hasto dy de eagen foar bywurke en hast dy foar oppronke mei sieraden. ₄₁Do bist op in pronkbed sitten gien, dêr’t in reemakke tafel foar stie; dêr hast de wijreek en de oalje op set, dy’t My takamen. ₄₂In rûzige mannichte fan soargeleazen stie dêr omhinne en behalve manlju fan allerhanne naasje wienen der ek Sabeeërs út ’e woestyn hinne brocht; dy dienen de froulju earmbannen om en setten har moaie krânsen op ’e holle. ₄₃Ik tocht: Soenen se mei sa’n fersutere frommis noch omhuorkje? ₄₄En dochs kamen se by har, sa’t men dat by in hoer docht; sa kamen se by Ohola en Oholiba, dy huorren fan froulju. ₄₅Mar rjochtfeardige mannen sille rjochtdei oer har hâlde, sa’t men rjochtdei hâldt oer froulju dy’t troubrekke en bloed ferjitte, want troubreksters binne it en de hannen sitte har ûnder it bloed. ₄₆Ja, dit hat God de Heare te sizzen: Lit in folksfergearring tsjin dy beide froulju yn aksje komme en har oerleverje oan mishanneling en plondering. ₄₇Dy folksfergearring sil harren stiennigje en mei swurden delhouwe. Har soannen en dochters sille se deameitsje en har huzen platbaarne. ₄₈Sa meitsje Ik it lân frij fan ’e ûntucht en alle froulju sille warskôge wêze en doch net sa ûntuchtich as jimme. ₄₉Jimme ûntucht wurdt jim werombetelle en de straf foar jim smoarge ôfgoaderij sille jim drage moatte en dan sille jim witte, dat Ik God de Heare bin.