Een dak ik de tijd van de Bijbel

Het dak diende in Israël niet alleen voor het bedekken van een huis. Omdat het plat was, kon er ook op gezeten of geslapen worden, en werden er spullen opgeslagen.

Het dak werd gebruikt voor opslag van bijvoorbeeld veevoer of brandhout. En er werd ook fruit of vlas te drogen gelegd. En als het regende werd er water opgevangen en naar een waterkelder geleid.
Mensen zaten op het dak om rustig te kunnen praten, zoals Saul en Samuel in 1 Samuel 9:25. Of ze sliepen er als het erg warm was, zoals de spionnen op het dak van Rachel in Jozua 2:8.
Soms werden er ook godsdienstige rituelen op het dak uitgevoerd. In Jeremia 32:29 wordt verteld dat er door de Israëlieten op de daken wierook wordt gebrand voor Baäl.

Het dak was gemaakt van houten balken die dwars over houten of stenen pilaren of muren lagen. Over de houten balken werden dan weer takken of rietstengels gelegd. Daaroverheen kwam een laag klei of aarde die goed aangestampt werd, of plat gemaakt met een stenen roller. Het was belangrijk dat deze laag goed onderhouden werd, om lekkage te voorkomen.
De daken van huizen waren vaak begroeid. In het laagje aarde landden zaadjes van grassen en andere planten. Maar in de felle zon ging dat gras meestal snel dood. Zoals in Psalm 129:6 wordt geschreven: ’ze zijn als gras op de daken dat verdort nog voor het bloeit’.
In de Romeinse tijd werden sommige huizen ook met tegels of dakpannen bedekt, zoals in het verhaal in Lucas 5:20.

Om op het dak te komen was soms langs de buitenkant van het huis een stenen trap gemaakt. In andere gevallen werd een houten ladder gebruikt. Langs de rand van het dak was meestal voor de veiligheid een muurtje of hek gemaakt. In Deuteronomium 22:8 staat dan ook het voorschrift: ’Als u een huis bouwt, moet u het dak voorzien van een balustrade; anders bent u aansprakelijk wanneer iemand eraf valt’.