Pesach in het Nieuwe Testament

Pesach is een feest dat in het Oude Testament wordt ingesteld. In het Nieuwe Testament worden geen regels gegeven voor Pesach. Wel speelt het feest een grote rol, vooral in de verhalen rond Jezus’ laatste dagen voor zijn dood en zijn opstanding.

In de evangeliën wordt het pesachfeest een aantal maal genoemd. Het wordt duidelijk dat het een pelgrimsfeest is. Zo wordt er verteld in Lucas 2:41 dat Jozef, Maria en Jezus elk jaar naar Jeruzalem gaan voor het pesachfeest.
Ook spelen Jezus’ laatste dagen voor zijn dood en opstanding zich af tijdens het pesachfeest. Op de eerste dag van het feest houdt Jezus met zijn leerlingen een maaltijd. Die nacht wordt hij verraden door Judas en de volgende dag gekruisigd.

In de vroegchristelijke gemeenten werd nog Pesach gevierd. Maar aan het begin van de vierde eeuw na Christus werd Pasen officieel een op zichzelf staand christelijk feest. Pasen werd hiermee een van de belangrijkste feesten van de vroege kerk. Het werd gezien als het feest om Jezus’ opstanding te herdenken. Het bevrijdende element had dus geen verband meer met Egypte, maar met de opstanding van Jezus uit de dood.