Wie was Henoch in de Bijbel?

Henoch is een nakomeling van Adam. Henoch leeft in nauwe verbondenheid met God. Hij sterft niet gewoon, maar wordt door God weggenomen.

De naam Henoch komt van het Hebreeuwse woord ‘toewijding’ en betekent: de toegewijde.
Henoch hoort tot de zevende generatie vanaf Adam (Genesis 5:18-24). Hij is de zoon van Jered, en de vader van Metuselach. Henoch wordt in het Nieuwe Testament genoemd in de lijst met voorouders van Jezus (Lucas 3:37).
De naam Henoch komt ook voor in de lijst met nakomelingen van Kaïn. Volgens deze lijst noemt Kaïn zijn zoon ‘Henoch’, en geeft hij ook de stad die hij bouwt deze naam (Genesis 4:17-18). Deze Henoch hoorde dus tot de derde generatie mensen die leefde vanaf Adam.

In de lijst met nakomelingen van Adam neemt Henoch een bijzondere plaats in. Hij wordt ‘maar’ 365 jaar (zijn meeste voorouders werden veel ouder), en hij gaat op een innige manier met God om (Genesis 5:24). Zijn achterkleinzoon Noach heeft ook zo’n nauwe relatie met God (Genesis 6:9).
Het bijzonderst is Henochs dood. Hij sterft niet gewoon, maar hij wordt door God weggenomen (Sirach 44:16; Sirach 49:14, Hebreeën 11:5). Ook over de profeet Elia wordt verteld dat hij niet gewoon sterft, maar dat een stormwind hem meeneemt naar de hemel (2 Koningen 2:11-12).

Er zijn drie Joodse geschriften met visioenen die op naam staan van Henoch (Judas 1:14). Deze drie geschriften staan bekend als 1, 2 en 3 Henoch, en zijn geschreven rond het begin van de jaartelling.
Fragmenten van het eerste boek Henoch zijn onder andere bewaard gebleven in de grotten van Qumran. De inhoud van het hele boek is alleen bekend via een Ethiopische vertaling.