Wie was Goliat in de Bijbel?

Goliat is een Filistijnse strijder, die door de jonge en onervaren David gedood wordt.

Tijdens de regering van koning Saul wordt er oorlog gevoerd tussen de Israëlieten en de Filistijnen. De twee legers hebben zich verzameld in de Terebintenvallei in Juda, dicht bij de grens met Filistijns gebied. Daar daagt de Filistijnse soldaat Goliat het leger van Israël uit om een strijder te sturen om het gevecht met hem aan te gaan. De uitkomst van dat gevecht zal bepalen welk volk de oorlog wint (1 Samuel 17:1-10).

Goliat komt uit de Filistijnse stad Gat. Hij is een grote man. In de Hebreeuwse tekst die we voor onze vertalingen gebruiken, staat dat hij ruim zes el lang is (letterlijk: zes el en een span). Dat is ongeveer drie meter. In andere oude Hebreeuwse teksten van het boek 1 Samuel staat dat hij ruim vier el lang is (letterlijk: vier el en een span). Dat is ongeveer twee meter. Hoe dan ook, Goliat is opvallend lang. Ook draagt hij een indrukwekkende wapenrusting.

Koning Saul heeft een beloning uitgeloofd aan degene die Goliat verslaat. Die persoon zal rijkdommen verwerven, hij hoeft geen belasting meer te betalen en mag met de dochter van de koning trouwen (1 Samuel 17:25). Toch durft niemand het tegen Goliat op te nemen. Dan komt de onervaren herdersjongen David naar voren. Hij doodt Goliat met een steen uit een slinger. Daarna hakt hij zijn hoofd af met Goliats eigen zwaard. Het hoofd neemt hij mee naar Jeruzalem (1 Samuel 17:32-54). Het zwaard geeft hij aan het heiligdom in Nob (1 Samuel 21:10).

In 2 Samuel 21:19 kun je lezen dat Goliat uit Gat gedood werd door Elchanan. In 1 Kronieken 20:5 staat dat Elchanan de broer van Goliat doodde, Lachmi. Hoe het nu precies zit, is onduidelijk. Misschien is de naam Goliat later toegevoegd aan het verhaal van David in 1 Samuel 17.