Wie was Febe in de Bijbel?

Febe is een christelijke leider in de vroege kerk. Ze brengt de brief van Paulus aan de Romeinen naar Rome.

Aan het eind van zijn brief aan de Romeinen beveelt Paulus Febe aan (Romeinen 16:1-2). Hij zegt drie belangrijke dingen over haar: Hij noemt haar ‘zuster’. Ook zegt hij dat ze ‘in ​dienst​ staat van de ​gemeente​ in Kenchreeën’ (de Griekse tekst gebruikt hier het woord diakonos: diaken). En ten slotte schrijft Paulus dat ze ‘velen tot steun geweest’ is (de Griekse tekst gebruikt hier het woord prostatis: patrones of weldoener).

Paulus noemt Febe ‘onze zuster’. Dat betekent niet alleen dat ze ook in Jezus gelooft, maar het laat zien dat Paulus haar ziet als een medewerker in dienst van het evangelie. Ze is de eerste persoon die Paulus aan het einde van zijn brief aan de Romeinen noemt, en hij beveelt haar bij de gemeente aan. Dat betekent dat Febe degene is die de brief naar de gemeente in Rome brengt. Zij bezorgt hem niet alleen, maar kan er ook uitleg bij geven. Paulus vertrouwt erop dat zij erg goed bekend is met zijn ideeën en zorgvuldig met zijn brief om zal gaan.

Febe is ook een diaken. Zo noemt Paulus zichzelf en anderen ook. In die tijd was het diakenschap nog geen duidelijk kerkelijk ambt. Dat Febe een diaken wordt genoemd, betekent vooral dat ze een belangrijke rol speelt in haar gemeente. Ze is de leider van de gemeente in Kenchreeën, die waarschijnlijk ook bij haar in huis samenkomt.
Febe is ook een patrones of weldoener. Dat betekent dat ze veel steun en bescherming geeft aan Paulus en anderen, in de vorm van geld en andere materiële zaken. Daaruit kun je opmaken dat ze een rijke, belangrijke vrouw is. Omdat ze zo zelfstandig handelt, is ze waarschijnlijk niet getrouwd of is ze een weduwe.