Wie was Ezra in de Bijbel?

Ezra is een priester en wetgeleerde die aan de teruggekeerde Judese ballingen vertelt hoe ze trouw kunnen zijn aan de wet van God.

Het bijbelboek Ezra is naar hem genoemd. Dit boek gaat over de situatie van de Joden in de Perzische provincie Juda in de eerste eeuwen na de Babylonische ballingschap.

De naam Ezra betekent: hulp. Ezra stamt via Sadok af van Aäron uit de stam Levi.

Ezra is ambtenaar aan het hof van de Perzische koning Artaxerxes I. Hij komt in 450 voor Christus met een paar duizend Judeeërs terug naar Jeruzalem.

In 1 Kronieken 4:17-18 wordt nog een andere Ezra genoemd. Hij hoort bij de stam Juda en is vader van vier zonen.

In Babylonië is Ezra speciaal belast met de zorg voor Joodse zaken aan het hof van koning Artaxerxes I. Ezra vertrekt uit Babylonië met een speciale brief van Artaxerxes (Ezra 7:11-26). In deze brief geeft Artaxerxes Ezra en de priesters, Levieten en andere Judese ballingen toestemming om terug te reizen naar Jeruzalem.

Daarnaast staat in deze brief dat de koning Ezra de opdracht geeft om te onderzoeken of iedereen in Juda en Jeruzalem de wet van Mozes op de juiste wijze naleeft. Ook krijgt Ezra van de koning en zijn raadgevers geld en kostbaarheden mee om offers te brengen in de tempel van God.

Ezra wil tijdens de reis naar Jeruzalem geen bescherming van de koning. Hij vraagt aan God om hem en zijn reisgenoten onderweg te beschermen. Hierdoor komen ze na vier maanden veilig aan in Jeruzalem.

In Jeruzalem leest Ezra de wetten voor die God bij de berg Sinai aan Mozes heeft gegeven. Ook beloven de mensen van Juda opnieuw dat ze zullen leven volgens de wet van God ({Nehemia 8-10).

Bij aankomst in Juda ontdekt Ezra dat veel van de Joden die daar wonen zich niet aan deze wetten hebben gehouden. Ze zijn met vrouwen uit andere volken getrouwd, terwijl dat volgens de wet van Mozes verboden is.

In een ceremonie laat Ezra daarom alle buitenlandse vrouwen met hun kinderen wegsturen (Ezra 10:10-14). Op die manier wil Ezra voorkomen dat de mensen van Juda zich vermengen met de plaatselijke bevolking en niet heilig meer zullen leven.