Inleiding Efeziërs (NBV)

Deze brief, op naam van de apostel Paulus, is in zijn huidige vorm gericht aan de gemeente te Efeze. Oorspronkelijk was de brief waarschijnlijk bedoeld voor meer dan één gemeente. Het is niet bekend wanneer en door wie deze brief geschreven is. De brief gaat over de kerk als het ware lichaam van Christus. De redding van de gelovige ligt in de verbondenheid met Christus.

De brief aan de Efeziërs stelt dat Christus nog niet de macht heeft over de wereld als geheel, en dat er nog kwaad bestaat. Volgens deze brief is Christus nog bezig om de kosmos aan zich te onderwerpen.
Dit proces van onderwerping is begonnen met de hemelvaart van Christus, toen hij ‘opsteeg, tot boven de hemelsferen, om alles met zijn aanwezigheid te vervullen’ (Efeziërs 4:10). De kerk krijgt een belangrijke rol toebedeeld in dit proces, omdat de kerk zelf al volledig met Christus vervuld is (Efeziërs 1:22-23). Het is de taak van de kerk om in navolging van Paulus de wijsheid van Gods verborgen plan bekend te maken aan ‘alle vorsten en heersers in de hemelsferen’ (Efeziërs 3:1-13). 

De stijl van de brief is niet eenvoudig. Het taalgebruik in de brief is vrij plechtig en overdadig. Ook komen er heel lange zinnen in dit bijbelboek voor.

In sommige oude handschriften staat dat de brief aan de Efeziërs gericht is aan de heiligen in Efeze (Efeziërs 1:1). Maar in andere belangrijke handschriften ontbreken de woorden ‘in Efeze’. Volgens sommige deskundigen zou deze brief dan ook niet bedoeld zijn voor de specifieke gemeente in Efeze, maar een rondzendbrief zijn. Andere veronderstellen dat deze brief bedoeld voor de gemeente van Laodicea.

Omdat de naam van de geadresseerden in sommige bijbelhandschriften ontbreekt, denken sommigen dat het oorspronkelijk om een rondzendbrief gaat. Deze brief zou dan bedoeld zijn voor verschillende gemeenten in het westelijk deel van Klein-Azië, waaronder Efeze, Laodicea, Hiërapolis en Kolosse.
In de brief aan de Efeziërs komen alleen de namen van Paulus en Tychikus voor. Tychikus wordt ook genoemd in 2 Timoteüs 4:12. Daar staat dat Paulus Tychikus naar Efeze stuurde. Het zou kunnen dat dit de aanleiding is geweest om de woorden ‘in Efeze’ in te voegen aan het begin van de brief.

Het is ook mogelijk dat de brief oorspronkelijk gericht was aan de christenen in Laodicea, die genoemd worden aan het einde van de brief aan de Kolossenzen (Kolossenzen 4:15-16). 
In beide teksten wordt Tychikus namelijk met dezelfde bewoordingen genoemd als bezorger van de brief (vergelijk Efeziërs 6:21-22 met Kolossenzen 4:7-8). 
De brief aan de Kolossenzen sluit af met de aanbeveling om ook de Laodicenzenbrief te lezen en omgekeerd (Kolossenzen 4:15-16). Laodicea ligt in de buurt van Kolosse, 16 kilometer ten westen ervan, op de weg naar Efeze.

De brief aan de Efeziërs gaat over de kerk als het ware lichaam van Christus. De redding van de gelovige ligt in de verbondenheid met Christus.

De brief begint met een lofprijzing en een gebed. Vanaf hoofdstuk 2 wordt de leer over de kerk als het lichaam van Christus ontvouwd. De christenen die niet van joodse afkomst zijn worden eraan herinnerd dat zij nu, samen met de joden, Gods volk zijn en dat zij zich in overeenstemming met deze nieuwe positie dienen te gedragen. Hoofdstuk 4 begint met een uiteenzetting over de eenheid in de kerk, daarna volgen allerlei praktische raadgevingen die hun grond hebben in het nieuwe leven met Christus. Deze aanwijzingen worden afgesloten met een beschrijving van de geestelijke wapenrusting van de christen. Een echt slot heeft de brief aan de Efeziërs niet: na een korte mededeling over Tychikus eindigt de brief met een algemene vredesgroet en genadegroet.

Verreweg de meeste deskundigen denken dat de brief aan de Efeziërs niet door Paulus zelf geschreven is. De brief zou dan geschreven zijn door een leerling van hem, zoals ook wordt vermoed voor sommige andere brieven van Paulus.

Omdat onderzoekers niet weten wie deze brief wel geschreven heeft, is ook de datering van deze brief onbekend.

Bij het schrijven van de brief aan de Efeziërs heeft de auteur gebruik gemaakt van de brief aan de Kolossenzen. Dit blijkt uit de grote overkomst in opzet en inhoud tussen de twee brieven.

De brief aan de Efeziërs is algemener van aard dan de brief aan de christenen in Kolosse. De Efezenbrief kan daarom gezien worden als een commentaar op de brief aan de Kolossenzen. Dit pleit ervoor om de twee brieven in nauwe samenhang met elkaar te lezen.