Marcus 12:28-34 – Preekinspiratie
Deze passage in de NBV21
Marcus 12
Waar gaat het om in dit gedeelte?
Bekijk of luister
Video en audio zullen volgen
Ter inspiratie: Gemeenschappelijke grond
Wanneer de gemoederen oplopen, vraagt het innerlijke kracht om tegenstanders in al hun veelkleurigheid te blijven zien. Zij hebben ook goede kanten en oprechte verlangens. In veel gevallen is er veel meer wat verbindt dan wat scheidt.
In het Nieuwe Testament wordt er regelmatig kritisch of negatief over Joden en Joodse groepen geschreven. Daarbij moeten we bedenken dat de nieuwtestamentische teksten geschreven zijn te midden van verhitte debatten en moeilijke verhoudingen. Christenen doen er goed aan steeds weer te leren deze teksten niet als neutrale beschrijvingen te lezen en om over Joden te spreken op een manier waarop we zouden willen dat er ook over ons gesproken werd.
Het verhaal in Marcus 12:28-34 is een opvallende uitzondering. In het algemeen is er tussen Jezus en vertegenwoordigers van andere Joodse stromingen verschil van mening. Dat is ook begrijpelijk, want juist zo wordt Jezus’ eigen positie duidelijk. Maar hier is sprake van oprechte interesse en wederzijdse instemming. Het is een gesprek waarin ‘verstand’ en ‘inzicht’ belangrijke aspecten zijn. Jezus’ gezag als leraar wordt nog eens helder belicht.
Om minstens twee redenen moet dit gesprek voor de eerste hoorders van het Evangelie volgens Marcus boeiend zijn geweest. Ten eerste levert Jezus een bijdrage aan de geleerde discussies van die tijd. De kwestie van het belangrijkste gebod was bij Joodse geleerden een punt van discussie. En bij Griekse filosofen was het in de mode om al het goede menselijke gedrag onder te brengen in twee hoofddeugden. Ten tweede bestond de verkondiging onder de volken in de tijd van Marcus uit twee onderdelen: bekering tot de enige ware God en het erkennen van Jezus als Heer. Het gesprek brengt onder de aandacht dat christenen gemeenschappelijke grond hebben met niet-christelijke Joden in de verering van de ene God.
In plaats van elkaar in de haren te vliegen over verschillen, benoemen Jezus en de schriftgeleerde hun overeenkomsten. Ze zijn het eens over wat God in de basis van mensen wil. Dat is niet niks! Jezus is blij met die verbinding en zegt dat de man heel dicht bij het koninkrijk van God komt. Er blijft een verschil dat te maken heeft met de erkenning van Jezus en zijn boodschap. Maar dat blijft hier op de achtergrond. Als het niet nodig is verschillen op te zoeken, is het beter je te richten op wat verbindt. Niet alles hoeft op de spits gedreven te worden. ‘Stel, voor zover het in uw macht ligt, alles in het werk om met alle mensen in vrede te leven’ (Rom. 12:8).
Meer weten?
Wil je op het gebied van exegese gelijk meer weten over deze passage?
Op deze pagina
Hier
En wanneer je een Plus-account hebt, vind je hier
Op deze pagina:
... vind je in video-vorm, podcast en tekst inspiratie voor de preek verbonden aan de kern van dit Bijbelgedeelte.
In een vriendelijk gesprek tussen leraar Jezus en een schriftgeleerde zet Jezus uiteen wat het belangrijkste is dat God wil. Jezus’ opvatting doet niet onder voor die van zijn geleerde tijdgenoten. Het gesprek vestigt de aandacht niet op wat scheidt, maar op wat verbindt.
Je vindt op deze pagina ook links naar meer achtergrondinformatie bij deze passage. Dit alles helpt je om een goed onderbouwde en inspirerende preek te maken die ingaat op actuele vragen.