₂Jubel voor God, onze sterkte,

juich voor de God van Jakob,

₃zing een lied en sla de tamboerijn,

speel op de harp en de lieflijke lier,

₄blaas op de ramshoorn bij nieuwemaan

en bij vollemaan voor onze feestdag,

₅want dat is een opdracht aan Israël,

een voorschrift van Jakobs God.

₆Daartoe verplichtte Hij Jozef,

toen Hij optrok tegen Egypte.

Onvermoede woorden hoor ik zeggen:

₇‘Ik nam de last van je schouder,

je hand raakte geen draagkorf meer aan.

₈Riep je om hulp, Ik redde uit de nood

en gaf antwoord uit het duister van de donder.

Ik stelde je op de proef bij het water van Meriba: sela

₉“Hoor, mijn volk, Ik moet je vermanen,

Israël, luister naar Mij.

₁₀Laat geen andere god bij je toe,

buig je niet voor een vreemde god,

₁₁Ik ben de HEER, je God,

die je wegleidde uit Egypte –

open wijd je mond, Ik zal hem vullen.”

₁₂Maar mijn volk luisterde niet,

Israël wilde niet van Mij weten.

₁₃Toen liet Ik hen begaan,

koppig volgden zij hun eigen inzicht.

₁₄Ach, wilde mijn volk maar horen,

wilde Israël mijn wegen maar volgen.

₁₅Spoedig zou Ik zijn vijanden vernederen,

zou mijn hand zich keren tegen zijn belagers.

₁₆Wie de HEER haten, zouden kruipen voor zijn volk,

dat zou voor altijd hun lot zijn.

₁₇Maar Israël zou Hij voeden met de edelste tarwe –

ja, jou zou Ik spijzigen met honing uit de rots.’

₁De HEER heb ik lief, Hij hoort

mijn stem, mijn smeken,

₂Hij luistert naar mij,

ik roep Hem aan, mijn leven lang.

₃Banden van de dood omknelden mij,

angsten van het dodenrijk grepen mij aan,

ik voelde angst en pijn.

₄Toen riep ik de naam van de HEER:

‘HEER, red toch mijn leven!’

₅De HEER is genadig en rechtvaardig,

onze God is een God van ontferming,

₆de HEER beschermt de eenvoudigen,

machteloos was ik en Hij heeft mij bevrijd.

₇Kom weer tot rust, mijn ziel,

de HEER heeft naar je omgezien.

₈Ja, U hebt mijn leven ontrukt aan de dood,

mijn ogen gedroogd van tranen,

mijn voeten voor struikelen behoed.

₉Ik mag wandelen in het land van de levenden

onder het oog van de HEER.

₁₀Ik bleef vertrouwen, ook al zei ik:

‘Ik ben diep ongelukkig.’

₁₁Al te snel dacht ik:

Geen mens die zijn woord houdt.

₁₂Hoe kan ik de HEER vergoeden

wat Hij voor mij heeft gedaan?

₁₃Ik zal de beker van bevrijding heffen,

de naam aanroepen van de HEER

₁₄en mijn geloften aan de HEER inlossen

in het bijzijn van heel zijn volk.

₁₅Kostbaar in de ogen van de HEER

is het leven van zijn getrouwen.

₁₆Ach HEER, ik ben uw dienaar,

uw dienaar ben ik, de zoon van uw dienares:

U hebt mijn boeien verbroken.

₁₇U wil ik een dankoffer brengen.

Ik zal de naam aanroepen van de HEER

₁₈en mijn geloften aan de HEER inlossen

in het bijzijn van heel zijn volk,

₁₉in de voorhoven van het huis van de HEER,

binnen uw muren, Jeruzalem.

Halleluja!