₁Weer ging Hij naar het meer om de mensen te onderwijzen; er kwam een enorme menigte om Hem heen staan. Daarom ging Hij in de boot op het meer zitten, terwijl de menigte op de oever bleef staan. ₂Hij onderwees hen en sprak hen toe in allerlei gelijkenissen. Hij zei: ₃‘Luister. Een zaaier ging eropuit om te zaaien. ₄Tijdens het zaaien viel een deel van het zaad op de weg, en de vogels kwamen en aten het op. ₅Een ander deel viel op rotsachtige grond, waar maar weinig aarde was, en het schoot meteen op omdat het niet diep in de grond kon doordringen; ₆en toen de zon opkwam verschroeide het, en doordat het geen wortel had droogde het uit. ₇Weer een ander deel viel tussen de distels, en de distels schoten op en verstikten het en het bracht geen vruchten voort. ₈Maar er was ook zaad dat in goede grond viel en wel vruchten voortbracht: het schoot op en groeide en droeg vrucht, dertig-, zestig- en honderdvoudig.’ ₉En Hij zei: ‘Wie oren heeft om te horen, moet goed luisteren!’