₁Gelukkig de mens

die niet meegaat met wie kwaad doen,

die de weg van zondaars niet betreedt,

bij spotters niet aan tafel zit,

₂maar vreugde vindt in de wet van de HEER

en zich verdiept in zijn wet, dag en nacht.

₃Hij zal zijn als een boom,

geplant aan stromend water.

Op tijd draagt hij vrucht,

zijn bladeren verdorren niet.

Alles wat hij doet komt tot bloei.

₄Zo niet de wettelozen!

Zij zijn als kaf

dat verwaait in de wind.

₅Wettelozen houden niet stand waar recht heerst,

zondaars niet in de kring van de rechtvaardigen.

₆De HEER beschermt de weg van de rechtvaardigen,

de weg van de wettelozen loopt dood.

₂God staat op,

zijn vijanden stuiven uiteen,

zijn haters vluchten als Hij verschijnt.

₃U verdrijft ze zoals wind de rook verdrijft.

Zoals was smelt bij het vuur,

zo vergaan de zondaars als God verschijnt.

₄Maar de rechtvaardigen verblijden zich,

zij juichen als God verschijnt,

uitgelaten van vreugde.

₅Zing voor God, bezing zijn naam,

maak ruim baan voor Hem die door de vlakten rijdt.

HEER is zijn naam! Jubel als Hij verschijnt:

₆vader van wezen, beschermer van weduwen,

God in zijn heilig verblijf.

₇God geeft eenzamen een thuis

en gevangenen vrijheid en voorspoed.

Maar opstandigen zullen wonen op dorre grond.

₈God, toen U optrok aan het hoofd van uw volk,

toen U voortschreed door de woestijn, sela

₉beefde de aarde,

en water stortte uit de hemel

toen God verscheen, de God van de Sinai,

toen God verscheen, de God van Israël.

₁₀U liet een milde regen neerdalen, God,

en schonk uw uitgeput land nieuwe kracht.

₁₁Uw kleine kudde ging er wonen,

in uw goedheid, God, gaf U het aan de zwakken.

₁₂De HEER sprak een bevel uit,

een menigte vrouwen zei het voort:

₁₃‘Koningen vluchten, hun legers vluchten,

thuis verdelen de vrouwen de buit

₁₄en jullie slapen bij de schaapskooi!’

De vleugels van de duif waren met zilver bedekt,

haar slagpennen met geelgroen goud: