Groeien in vrijheid
Bijbeltekst(en)
Psalmen 131
Nee, ik ben stil geworden,
ik heb mijn ziel tot rust gebracht.
Als een kind, de borst ontwend,
stil op de arm van zijn moeder,
zo is mijn ziel in mij. (vers 2)
De godszoeker is niet veroordeeld tot eeuwige onrust. Vertrouwen en dankbaarheid doen groeien in innerlijke vrijheid en geloof dat wat komt goed zal zijn. Niet als aanvaarding van een voorondersteld noodlot. Wel als hoopvolle verwelkoming van het verrassende van Gods liefdevolle zorg.
Hoe innerlijk vrij ben jij ten aanzien van je wensen en dromen? Wat helpt jou los te laten, ook datgene waar je flink aan gehecht bent? Zijn er zaken, mensen, ervaringen, gewoonten et cetera die je moeilijk kunt loslaten? Zijn er zaken waar je meer aan vasthangt dan je lief is?