De kracht van liefde | 14/14

₅Wie is zij,

die daar komt uit de woestijn,

leunend op de arm van haar lief?

Onder de appelboom wekte ik jou.

Daar kreeg je moeder weeën,

weeën van jou,

daar baarde ze jou.

₆Draag mij als een zegel op je hart,

als een zegel op je arm.

Sterk als de dood is de liefde,

beklemmend als het dodenrijk de hartstocht.

De liefde is een vlammend vuur,

een vuurgloed van de HEER.

₇Zeeën kunnen haar niet doven,

rivieren spoelen haar niet weg.

Zou een man met al zijn rijkdom liefde willen kopen,

dan werd hij smadelijk veracht.

₈Wij hebben een zusje,

borsten heeft ze nog niet.

Wat doen we met ons zusje

als de mensen over haar gaan spreken?

₉Was zij een muur,

dan bouwden wij er zilveren kantelen op.

Was zij een deur,

dan sloten wij die met een balk van cederhout.

₁₀Ik ben een muur,

mijn borsten zijn als torens.

Zo ben ik in zijn ogen als een stad

die vrede biedt.

₁₁Salomo bezat een wijngaard in Baäl-Hamon.

Hij stelde er bewakers aan,

duizend sjekel zilver gaf men voor de oogst.

₁₂Mijn eigen wijngaard blijft van mij.

De duizend sjekel zilver is voor jou, Salomo,

en tweehonderd voor de bewakers.

₁₃Jij die in je hof verblijft,

mijn vrienden zijn gespitst op je stem.

Laat míj die horen!

₁₄Ga nu vlug, mijn lief!

Spring als een gazelle,

als het jong van een hert

over de bergen vol balsemkruid.