Paulus over zijn roeping

₁₃U hebt gehoord hoezeer ik me vroeger inzette voor de Joodse levenswijze: fanatiek vervolgde ik de gemeente van God en ik probeerde haar uit te roeien. ₁₄Ik leefde de Joodse wetten heel wat strikter na dan velen van mijn generatie en maakte me sterk voor de tradities van ons voorgeslacht. ₁₅Maar toen besloot God, die mij al in de moederschoot had uitgekozen en die mij door zijn genade heeft geroepen, ₁₆zijn Zoon in mij te openbaren, opdat ik Hem aan de heidense volken zou verkondigen. Ik heb toen geen raad gevraagd aan mensen ₁₇en ben ook niet naar Jeruzalem gegaan, naar hen die eerder apostel waren dan ik. Ik ben onmiddellijk naar Arabië gegaan en ben van daar weer teruggekeerd naar Damascus. ₁₈Pas drie jaar later ging ik naar Jeruzalem om Kefas te ontmoeten, en bij hem bleef ik twee weken. ₁₉Maar van de overige apostelen heb ik niemand gezien, behalve Jakobus, de broer van de Heer. ₂₀God is mijn getuige dat ik u de waarheid schrijf. ₂₁Daarna ging ik naar het kustgebied van Syrië en van Cilicië. ₂₂De gemeenten van Christus in Judea hadden mij nog nooit ontmoet, ₂₃ze hadden alleen over mij horen vertellen: ‘De man die ons vroeger vervolgde, verkondigt nu het geloof dat hij toen probeerde uit te roeien.’ ₂₄En zij prezen God om mij.