Psalmen 46

₂God is ús in skûle en ferwar,

in help yn need, dy’t Him fine lit.

₃Dêrom binne wy net bang, al komt de ierde fan it plak,

al sinke de bergen wei yn it hert fan ’e seeën.

₄Lit har wetters brûzje en skomje,

lit de bergen skodzje fan ferheardens –

[de Heare Almachtich is mei ús,

de God fan Jakob is ús in sterke stins.]

₅Der is in hiel oare rivier,

waans streamen de Godsstêd ferbliidzje,

it hillichste wenstee fan de Heechste.

₆God is yn har fermidden, hja wifket net,

God helpt har as de moarntyd komt.

₇Folken tjirgje har, keninkriken wankelje,

Hy lit syn stim gean – de ierde raant wei.

₈De Heare Almachtich is mei ús,

de God fan Jakob is ús in sterke stins.

₉Kom en oanskôgje de dieden fan de Heare,

dy’t ûntsetting bringt op ’e ierde,

₁₀dy’t oarloggen opkeart oan ’e einen fan ’e ierde ta,

de bôge tebrekt en de spear fersplinteret,

de striidweinen yn it fjoer ferbaarnt.

₁₁Hâld dan op en wit, dat Ik God bin,

ferheven boppe de folken, ferheven boppe de ierde.

₁₂De Heare Almachtich is mei ús,

de God fan Jakob is ús in sterke stins.