Spreuken 15

₁In myld antwurd bêdet de lilkens del,

mar in krinkend wurd makket de grime geande.

₂De tonge fan wizen bringt drege kennis by,

mar de mûle fan dommen jout dwaasheid op.

₃De eagen fan de Heare binne oeral;

se jouwe acht op ferkearden en goeden.

₄In mylde tonge is in libbensbeam,

mar in falske tonge docht de geast fertriet.

₅De dwaas ferachtet de tucht fan syn heit,

mar dy’t de fermoanning oannimt, docht ferstannich.

₆Yn it hûs fan ’e rjochtfeardige hearsket grutte rykdom,

mar it gewin fan ’e sûnder giet ferlern.

₇De lippen fan ’e wizen struie kennis út,

mar dwazen hawwe it hert net op it goede plak.

₈It offerjen fan ’e sûnders hat de Heare in ôfgriis fan,

mar it bidden fan ’e oprjochten docht Him deugd.

₉De wei fan ’e sûnder hat de Heare in ôfgriis fan,

mar Hy hâldt fan ’e man dy’t nei gerjochtichheid stribbet.

₁₀Dy’t it rjochte paad ferlit kriget in swiere straf,

mar dy’t gjin fermoanning ferneare kin, moat stjerre.

₁₁It deaderyk en it ferdjer lizze foar de Heare iepen,

hoefollestemear net de herten fan ’e minskebern.

₁₂De spotter hâldt der net fan dat er te plak set wurdt,

hy giet net om rie nei wize minsken.

₁₃In bliid hert jout in blier gesicht,

mar troch hertsear rekket de geast ferslein.

₁₄In ferstannich hert siket om kennis,

mar de mûle fan ’e domme is op dwaasheid út.

₁₅Foar de mismoedige binne it allegearre minne dagen,

mar foar in blierhertich minske is it altyd feest.

₁₆Better in bytsje mei ûntsach foar de Heare,

as in grutte skat en ûnrêst derop ta.

₁₇Better allinnich in panne mei griente en dêr leafde by

as in meste okse mei haat derop ta.

₁₈In opljeppen man makket kreauwerij geande,

mar ien mei geduld bêdet de striid del.

₁₉De wei fan in luiwammes is in toarnen hage gelyk,

mar it paad fan in warber man is al sljochte.

₂₀In soan dy’t wiis is, makket syn heit bliid,

mar in dwaas ferachtet syn mem.

₂₁De ûnferstannige hat nocht oan ûnnocht,

mar de ferstannige hâldt it rjochte paad.

₂₂Plannen mislearje as der gjin berie is,

mar mei de romte fan riedslju komt der wat ta stân.

₂₃Immen kin bliid wêze mei in antwurd dat pas jout,

en hoe goed is net in wurd op syn tiid.

₂₄Foar de ferstannige is der in paad omheech nei it libben,

dêr’t er de deadswei omleech troch ûntrinne kin.

₂₅It hûs fan ’e heechmoedige sil de Heare slope,

mar de grinspeal fan ’e widdo set Er fêst.

₂₆De ferkearde syn plannen hat de Heare in wearze fan,

mar freonlike wurden binne him rein.

₂₇Wa’t sa op winst út is, lit syn hûs lije,

mar dy’t fij is fan omkeaperij, sil lang libje.

₂₈De rjochtfeardige wol him betinke, ear’t er antwurd jout;

mar de mûle fan’e sûnder flapt der samar wat út.

₂₉De Heare bliuwt fier fan de sûnders ôf,

mar hy harket nei it bidden fan’e rjochtfeardigen.

₃₀Strieljend freonlike eagen meitsje it hert bliid

en in goed boadskip makket jin oan it murch ta waarm.

₃₁De man dy’t nei in heilsume bestraffing hearre wol,

sil yn it fermidden fan ’e wizen ferkeare.

₃₂Dy’t de tucht gjin acht slacht, ferachtet himsels,

mar dy’t nei bestraffing harket, wint ferstân.

₃₃Untsach foar de Heare fiedt op ta wysheid

en de needrige hellet eare yn.