Lukas 3

₁Yn it fyftjinde regearingsjier fan keizer Tibearius, doe’t Pontius Pilatus steedhâlder wie fan Judéa, Herodes regearre oer it lânsdiel Galiléa, syn broer Filippus oer Ituréa en Trachonitis, en Lysanias oer Abilêne, ₂ûnder it hegeprysterskip fan Annas en Kajafas, iepenbiere God Him oan Johannes, de soan fan Sacharias, yn ’e iensumheid. ₃Hy teach doe de hiele Jordaankrite troch en preke, dat de minsken har bekeare soenen en har dope litte. God soe har dan de sûnden ferjaan.

₄Sa stiet it ek beskreaun yn it boek mei godsspraken fan profeet Jesaja:

₇De minsken dy’t yn kloften oansetten kamen om troch him doopt te wurden, spriek er sa ta: Jimme njirrebrod, wa hat jimme de wink jûn om de kommende grime te ûntrinnen? ₈Kom mar ris mei fruchten dy’t by in bekearing hearre, en tink net by jimsels: Wy hawwe Abraham as heit, want Ik sis jimme: God kin út dizze stiennen hjir wol bern foar Abraham komme litte. ₉It is sa fier, dat de bile is al op ’e woartel fan ’e beammen set. Alle beammen dy’t gjin goede frucht jouwe, wurde omkappe en yn it fjoer smiten.

₁₀Doe frege it folk him: Wat moatte wy dan dwaan? ₁₁Hy antwurde harren: Dy’t in dûbel stel klean hat, moat parte mei ien dy’t gjin hat, en dy’t te iten hat, fan ’t selde. ₁₂Der kamen ek tolgarders om doopt te wurden. Dy seinen tsjin him: Master, wat moatte wy dwaan? ₁₃Hy sei tsjin harren: Net mear easkje as jimme nimme meie. ₁₄Ek soldaten fregen him: En wat moatte wy dwaan? Tsjin harren sei er: Gjinien útskodzje en útrûpelje, mar tefreden wêze mei jim soldij.

₁₅Omdat it folk der longerjend nei útseach en elkenien himsels mei spanning ôffrege, oft hy, Johannes, de Kristus net wêze koe, joech er allegearre ta beskie: ₁₆Ik doop jimme mei wetter, mar Hy dy’t sterker is as ik, is op kommende wei. Ik bin net goed genôch om de riem fan syn sandalen los te meitsjen. Dy sil jim dope mei hillige Geast en fjoer. ₁₇De wanne hat Er al yn ’e hân om syn nôt te wanjen. De kerlen wol Er yn ’e skuorre byinoar bringe en it tsjêf sil Er ferbaarne yn it fjoer dat net út te krijen is. ₁₈Mei noch hiel wat oare fermoannings brocht er it folk it bliid boadskip.

₁₉Mar de tétrarch Herodes, dy’t troch Johannes te plak set wie fanwegen Heródias, syn broers frou, en al it kwea dat er bedreaun hie, ₂₀hat ditte der noch oerhinne dien: hy liet Johannes opslute.

₂₁Doe’t al it folk doopt waard, en Jezus ek, gong, wylst Er bidde, de himel iepen; ₂₂de Hillige Geast saaide sichtber as in do op Him del, en út ’e himel kaam in stim dy’t sei: Do bist myn Soan, myn ynleave Jonge, Ik bin sa wiis mei Dy.

₂₃Hy, Jezus, wie, doe’t Er mei syn wurk begûn, om de tritich jier âld en nei’t se tochten in soan fan Joazef, de soan fan Ely, ₂₄fan Mattat, fan Levy, fan Melchy, fan Jannai, fan Joazef, ₂₅fan Mattatias, fan Amos, fan Naüm, fan Hesly, fan Naggai, ₂₆fan Maät, fan Mattatias, ₂₇fan Semeïn, fan Jozek, fan Joda, fan Joänan, fan Resa, fan Serûbbabel, fan Sjeältiël, fan Neary, ₂₈fan Melchy, fan Addy, fan Kozam, fan Elmadan, fan Er, ₂₉fan Jezus, fan Eliêzer, fan Joarim, fan Mattat, fan Levy, ₃₀fan Simeon, fan Juda, fan Joazef, fan Joänam, fan Eljakim, ₃₁fan Meleä, fan Menna, fan Mattatta, fan Natan, fan David, ₃₂fan Isai, fan Obed, fan Boäz, fan Salmon, fan Nachson, ₃₃fan Amminadab, fan Admin, fan Arny, fan Chesron, fan Peares, fan Juda, ₃₄fan Jakob, fan Izaäk, fan Abraham, fan Tearach, fan Nachor, ₃₅fan Serûg, fan Rachab, fan Pêleg, fan Eber, fan Sêlach, ₃₆fan Kenan, fan Arpaksad, fan Sem, fan Noäch, fan Lamech, ₃₇fan Metûselach, fan Henoch, fan Jêred, fan Mahalalel, fan Kenan, ₃₈fan Enos, fan Set, fan Adam, fan God.