1Wee de bloedstad,
een en al leugen,
vol oorlogsbuit,
het roven houdt niet op.
2Hoor! Knallende zwepen!
Hoor! Daverende wielen!
Dravende paarden,
dansende wagens,
3steigerende ruiters,
vlammende zwaarden,
bliksemende lansen!
Vele doden,
massa’s lichamen,
ontelbare lijken,
je struikelt over de lijken.
4Je gedraagt je als een hoer,
een verleidster ben je, bedreven in toverij,
je verkwanselt volken voor je ontuchtige praktijken,
en stammen voor je toverkunst.
5Daarom zal ik je straffen – spreekt de HEER van de hemelse machten.
Ik zal je kleren optillen tot over je gezicht,
je naaktheid aan alle volken tonen,
je schaamte aan alle landen laten zien.
6Ik zal je onder vuil bedelven,
je belachelijk maken,
je te kijk zetten.
7Dan zal ieder die je ziet zich van je afwenden
en zeggen: ‘Nineve is verwoest!’
Wie zal om haar rouwen?
Waar vind ik iemand die je troost?
8Ben jij beter dan Thebe,
aan de armen van de Nijl,
omgeven door water,
met de zee als bescherming,
met als stadswal de zee?
9Nubië en Egypte waren haar steeds weer tot steun,
Put en de Libiërs kwamen haar te hulp.
10Toch moest ook zij in ballingschap,
ook zij werd gevangen en weggevoerd.
Ook haar zuigelingen werden vermorzeld
op iedere hoek van de straat.
Ook om haar aanzienlijken wierp men het lot,
ook haar leiders werden in de boeien geslagen.
11Ook jij zult dronken en beneveld raken,
ook jij zult voor de vijand moeten vluchten.
12Je vestingsteden zijn als bomen vol rijpe vijgen:
worden ze geschud, dan vallen ze de eter in de mond.
13Je leger is een stel vrouwen,
de poorten van je land staan wijd open voor je vijanden,
vuur heeft je sluitbalken verteerd.
14Put maar water voor het beleg,
versterk je vestingsteden!
Treed de klei en stamp de leem,
pak de steenvorm!
15Toch zal het vuur je verteren,
het zwaard je verdelgen.
Het zal je opvreten als een zwerm sprinkhanen,
ook al ben je net zo talrijk
en plant je je voort als de bidsprinkhaan.
16Bij jou zijn er meer handelaars
dan sterren aan de hemel –
ze ontpoppen zich als sprinkhanen, en vliegen weg.
17Je leiders zijn als bidsprinkhanen,
je ambtenaren als een zwerm vliegen.
Op een koude dag zitten ze op de muren,
maar zodra de zon schijnt vliegen ze weg,
niemand weet waarheen. Waar zijn ze?
18Je herders slapen, koning van Assyrië,
je leiders zitten stil,
je volk is verstrooid over de bergen
en niemand brengt het bijeen.
19Er is geen verzachting voor je wond,
je letsel is niet te genezen.
Wie hoort wat er met jou gebeurt, klapt in zijn handen,
want wie heeft niet voortdurend geleden onder jouw wreedheid?
