Habakuk 1

₂Hoe lang nog, HEER, moet ik om hulp roepen

en luistert u niet,

moet ik ‘Geweld!’ schreeuwen

en brengt u geen redding?

₃Waarom toont u mij dit onheil

en ziet u zelf de ellende aan?

Ik zie slechts verwoesting en geweld,

opkomende twist en groeiende tweedracht.

₄De wet wordt ondermijnd,

het recht krijgt niet langer zijn loop,

de wettelozen verdringen de rechtvaardigen,

het recht wordt verdraaid.

₅Kijk naar de volken, let goed op,

jullie zullen verbaasd zijn en verbijsterd!

Er gebeurt iets, nog tijdens jullie leven,

iets zo uitzonderlijks

dat je het niet zult geloven

als het je wordt verteld.

₆Ik laat de Chaldeeën komen,

dat grimmige, onstuimige volk,

dat de hele aarde doorkruist

om andermans woonplaatsen te bezetten.

₇Geducht en gevreesd is het,

het stelt zijn eigen wet,

vertrouwt op eigen macht.

₈Sneller dan panters zijn hun paarden,

feller dan wolven in de avond.

Hun ruiters komen aangestormd,

van verre vliegen ze aan,

als arenden duiken ze op hun prooi.

₉Dat hele volk komt aangestormd,

met geweld rukt het op;

onstuitbaar als de oostenwind

maakt het gevangenen, als zandkorrels zo veel.

₁₀Met koningen drijft het de spot,

met aanvoerders speelt het een spel,

om vestingen lacht het:

het werpt wat aarde op en neemt ze in.

₁₁Dan trekt de wind verder en waait voorbij.

Boeten zal hij die van zijn kracht zijn god maakt.

₁₂Bent u, HEER, niet altijd mijn God, mijn Heilige geweest?

Wij zullen toch niet sterven?

Om het vonnis te voltrekken, HEER,

hebt u de Chaldeeër opgeroepen,

u hebt hem ertoe bestemd, o Rots,

om ons te straffen.

₁₃Uw ogen zijn te zuiver om het kwaad te kunnen aanzien,

de ellende te kunnen verdragen.

Waarom dan verdraagt u deze trouwelozen,

zwijgt u, nu de wetteloze verslindt

wie rechtvaardiger is dan hij?

₁₄Als vissen in de zee maakt u de mensen,

als kruipende dieren zonder leider.

₁₅De Chaldeeër slaat ze allemaal aan de haak,

sleept ze mee in zijn net, verzamelt ze in zijn fuik.

Daarom is hij blij en vrolijk,

₁₆brengt hij offers aan zijn net,

brandt hij wierook voor zijn fuik,

alles voor een vette buit, een overvloedig maal.

₁₇Mag hij maar doorgaan zijn netten te legen,

meedogenloos volken blijven vermoorden?