Psalm 74

O God, waarom hebt U ons voor altijd verstoten?

Waarom ontbrandt Uw toorn tegen de schapen van Uw weide?

₂Denk aan Uw gemeente, die U vanouds verworven hebt,

de stam die Uw eigendom is, die U verlost hebt,

de berg Sion, waarop U gewoond hebt.

₃Richt Uw voeten naar wat voor altijd verwoest is,

want de vijand heeft alles in het heiligdom vernield.

₄Uw tegenstanders tierden midden in Uw ontmoetingsplaatsen;

daar stelden zij hun zegetekens als eretekens op.

₅Zij raakten bekend als lieden

die hun bijlen opheffen in dicht geboomte.

₆Zo sloegen zij al de graveringen ervan

met houwelen en mokers in stukken.

₇Zij staken Uw heiligdom in brand;

tot de grond toe ontheiligden zij de woning van Uw Naam.

₈Zij zeiden in hun hart: Laten wij die gezamenlijk plunderen!

Zij verbrandden al Gods ontmoetingsplaatsen in het land.

₉Onze tekenen zien wij niet, er is geen profeet meer;

er is niemand onder ons die weet hoelang nog.

₁₀Hoelang, o God, zal de tegenstander U smaden?

Zal de vijand Uw Naam voor altijd lasteren?

₁₁Waarom trekt U Uw hand terug, Uw sterke rechterhand?

Trek haar uit het midden van Uw boezem. Maak er een eind aan!

₁₂Toch is God mijn Koning van oudsher,

Die heil brengt hier op aarde.

₁₃Ú hebt door Uw macht de zee gespleten,

U hebt de koppen van de zeemonsters in de wateren vermorzeld.

₁₄Ú hebt de koppen van de Leviathan verbrijzeld,

U hebt hem tot voedsel gegeven aan het volk in de woestijn.

₁₅Ú hebt een bron en een beek doormidden gespleten,

Ú hebt altijd stromende rivieren laten uitdrogen.

₁₆De dag is van U, ook de nacht behoort U toe,

Ú hebt het licht en de zon hun plaats gegeven.

₁₇Ú hebt alle grenzen van de aarde vastgesteld;

zomer en winter, Ú hebt ze geformeerd.

₁₈Denk hieraan, de vijand heeft de HEERE gesmaad,

een dwaas volk heeft Uw Naam gelasterd.

₁₉Geef aan de wilde dieren de ziel van Uw tortelduif niet over,

vergeet niet voor altijd het volk van Uw ellendigen.

₂₀Aanschouw het verbond, want de duistere oorden van het land

zijn vol woningen van geweld.

₂₁Laat de verdrukte niet beschaamd terugkeren,

laat de ellendige en arme Uw Naam loven.

₂₂Sta op, o God, voer Uw rechtszaak,

denk aan de smaad die dwazen U de hele dag aandoen.

₂₃Vergeet het geroep van Uw tegenstanders niet;

het gejoel van wie tegen U opstaan, stijgt voortdurend op.