Numeri 13

₁De Heer zei tegen Mozes: ₂‘Stuur een aantal mannen naar het land Kanaän, dat ik aan de Israëlieten zal geven. Die mannen moeten gaan kijken hoe dat land eruitziet. Kies uit elke stam een leider van een familie.’

₃Mozes deed wat de Heer gezegd had. Hij stuurde vanuit de woestijn van Paran twaalf mannen op pad. Het waren allemaal leiders van het volk.

₄Nu volgen de namen van de mannen: Sammua, de zoon van Zakkur, uit de stam Ruben. ₅Safat, de zoon van Chori, uit de stam Simeon. ₆Kaleb, de zoon van Jefunne, uit de stam Juda. ₇Jigal, de zoon van Josef, uit de stam Issachar. ₈Hosea, de zoon van Nun, uit de stam Efraïm. ₉Palti, de zoon van Rafu, uit de stam Benjamin. ₁₀Gaddiël, de zoon van Sodi, uit de stam Zebulon. ₁₁Gaddi, de zoon van Susi, uit de stam Manasse. (Manasse was één van de zonen van Jozef.) ₁₂Ammiël, de zoon van Gemalli, uit de stam Dan. ₁₃Setur, de zoon van Michaël, uit de stam Aser. ₁₄Nachbi, de zoon van Wofsi, uit de stam Naftali. ₁₅Geüel, de zoon van Machi, uit de stam Gad.

₁₆Dat waren de namen van de mannen die Mozes op pad stuurde. Zij moesten gaan kijken hoe het land Kanaän eruitzag. Eén van hen was dus Hosea, de zoon van Nun. Maar Mozes noemde hem voortaan Jozua.

₁₇Toen Mozes de mannen naar Kanaän stuurde, zei hij: ‘Ga door de Negev-woestijn, en ga dan het bergland van Kanaän in. ₁₈Kijk hoe het land is, en wat voor mensen er wonen. Kijk of het er veel zijn of weinig, en of het een sterk of een zwak volk is. ₁₉Kijk in wat voor land ze wonen. En kijk of ze wonen in steden met muren eromheen, of in tentenkampen.

₂₀Onderzoek of de grond vruchtbaar is of niet. Kijk of er bomen groeien. En probeer ook wat vruchten uit het land mee te brengen.’

Het was toen net de tijd dat de druiven rijp waren.

₂₁De mannen die het land Kanaän moesten bekijken, gingen op pad. Ze keken rond in het hele land, van de Sin-woestijn tot aan de plaats Rechob, bij Lebo-Hamat.

₂₂Ze gingen door de Negev-woestijn en kwamen daarna bij de stad Hebron. Die stad was erg oud, hij was zeven jaar eerder gebouwd dan Soan in Egypte. In Hebron woonden Achiman, Sesai en Talmai met hun families. Dat waren nakomelingen van de reus Enak.

₂₃Toen kwamen de mannen in een dal waar druiven groeiden. Daar sneden ze een tros druiven af. Die tros was zo zwaar, dat hij door twee mannen aan een stok gedragen moest worden! Ze plukten ook vijgen en andere vruchten. ₂₄Het dal waar ze de druiventros geplukt hadden, noemden ze het Eskol-dal.

₂₅Veertig dagen lang keken de mannen rond in Kanaän. Toen gingen ze terug ₂₆naar de stad Kades, in de woestijn van Paran. Daar wachtten Mozes, Aäron en de andere Israëlieten op hen. De mannen vertelden wat ze meegemaakt hadden. En ze lieten de vruchten zien die ze meegebracht hadden.

₂₇Ze zeiden tegen Mozes: ‘We zijn in het land geweest waar u ons naartoe stuurde. Het is een vruchtbaar land. Er is inderdaad meer dan genoeg te eten voor iedereen. Kijk maar, dit zijn de vruchten die er groeien!

₂₈Maar de mensen die er wonen, zijn sterk. Ze wonen in grote steden met muren eromheen. We hebben er zelfs reuzen gezien, nakomelingen van Enak. ₂₉In de Negev-woestijn wonen Amalekieten. In het bergland wonen Hethieten, Jebusieten en Amorieten. En aan de kust en langs de rivier de Jordaan wonen Kanaänieten.’

₃₀Eén van de mannen die in Kanaän geweest waren, was Kaleb. Hij was bang dat de Israëlieten door de verhalen over Kanaän boos zouden worden op Mozes. Dat wilde hij voorkomen. Daarom zei hij: ‘We kunnen dat land gewoon gaan veroveren. We zijn sterk genoeg om die volken te verslaan.’

₃₁Maar de andere mannen zeiden: ‘Nee, die volken zijn veel sterker dan wij. We kunnen nooit van hen winnen!’ ₃₂En ze vertelden allerlei vreselijke dingen over Kanaän: ‘Dat land zal onze dood worden. Alle mensen die we gezien hebben, waren heel erg lang. ₃₃We hebben zelfs reuzen gezien, nakomelingen van Enak. We voelden ons zo klein als sprinkhanen. En die mensen zullen ons inderdaad wel heel erg klein gevonden hebben!’